15 Ιανουαρίου, 2010

Τελική νίκη

Η τελική σου νίκη έρχεται κείνη τη στιγμή που υποκλίνεσαι στ'αστέρια, τότε που σκύβεις το κεφάλι σαν ύστατο χαιρετισμό στον ουρανό αυτής της νύχτας ή σαν παράδοση άνευ όρων στα χέρια ενός δημίου, χωρίς να πεις λόγια  πολλά  -για την οικονομία του χρόνου μα και του λόγου. Για την απαλλαγή από την αδιαφορία που σου φέρνει η ύπαρξη ή όχι αυτού του κόσμου που χωρίς πρώτα να 'χει ζητήσει μιά απολογία απο σένα, μόνο επειδή  γέλασες ειρωνικά σ' έχει βαριά καταδικάσει.

2 σχόλια:

vague είπε...

Και να μη γελάσεις, πάλι καταδικασμένος είσαι. Δεν κάνει επιλογές. Είναι η φύση του κόσμου τέτοια. Όλα καταδικασμένα τα γεννάει.

cloudsinthemirror είπε...

Σαν να ακούω τη σκέψη μου...