01 Απριλίου, 2010

Α-γωνία

Είναι φορές στις λεωφόρους που αρκεί να τύχεις ένα κόκκινο φανάρι και μετά να τα βρίσκεις όλα κόκκινα, το ένα μετά από τ' άλλο. Παράθυρα στο πεζοδρόμιο, κοιτάς μέσα και πέφτεις σε δωμάτια, σκοντάφτοντας στην περιέργειά σου. Ξαπλώνεις σε κρεβάτια στη σειρά, μαξιλάρια σκονισμένα. Άδειος χρόνος, πηχτή ανία σαν γάζα- από κάποιο τραύμα αιμορραγείς.
 
Ο χειμώνας πέρασε πίσω από το φεγγάρι, άλλαξε ρούχα και νάτος ξανά. Ανάμεσα σε δύο ημέρες υπάρχει πάντα ένας δρόμος να σε οδηγήσει στο ξημέρωμα. Καινούργιο τρένο, πιό ελκυστικό, ξεκινά το πρωί γιά να σε περάσει μέσα από το δάσος των στιγμών σου, με προορισμό που σε γεμίζει αγωνία σα στρογγυλός λαβύρινθος. Ελλείψεις και κύκλοι δεν έχουν γωνίες. Μιλά κανείς, λοιπόν, γιά ανυπαρξία γωνιών, ονομάζοντας την όλη διαδρομή "α-γωνία".

Και τι επιλογές έχει κανείς χωρίς γωνίες; Τα κρησφύγετά σου ψάχνεις στα τόξα των κύκλων! Μα, εάν μπορούσες να τρυπώσεις εκεί μέσα, σίγουρα θα ξάπλωνες στη χορδή κάποιου τόξου. 'Ενα γλυκερό δόλωμα θα σε οδηγούσε αμέριμνο στο κέντρο του κύκλου που σύντομα ανοίγει σε σπιράλ κι αρχίζει η κάθοδός σου στο ξένο νερό.

Το δικό σου νερό έχει ήδη εξατμισθεί κάτω από τον μεσημεριάτικο ήλιο της ματαιοδοξίας σου. Απομεινάρια του ήλιου σου τώρα αναγνωρίζεις μόνο μες τις αχτίδες της μεγαλοψυχίας σου, της συγχώρεσης και της ευγένειας που όλοι ζητούν από σένα με ζωηρά παραγγέλματα. Τύμπανο τσίρκου προαναγγέλλει ακροβασία.

Μα...Τι φως να δώσεις σ' ένα πλήθος που έχει  τόση υπομονή και άνωση, ώστε να μπορεί να επιπλέει στις πιό αραιές ατμόσφαιρες...στο πιό ελαφρύ σκοτάδι;

4 σχόλια:

vague είπε...

Καθένας κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά κι έτσι να μην είναι, σίγουρο πάντως είναι ότι, καθένας δίνει ό,τι έχει.

vague είπε...

Ή ακόμα καλύτερα, από αυτά που έχει, δίνει ό,τι μπορεί.
:)

Dreameraki είπε...

Όλα γίνονται για κάποιο (καλό) λόγο!Έτσι να σκεφτόμααστε..Καλό Πάσχα με υγεία και αγάπη!

cloudsinthemirror είπε...

Κυβερνητική συναισθημάτων, φαντασιογόνα ρεύματα, όλη η πραγματικότητα "σκάει" μέσα στο μυαλό με καθυστέρηση ετών, σαν flash back ...τρέχα γύρευε.
Ευχαριστώ, φίλοι μου.