16 Ιουλίου, 2010

Μπλε τρένο



Παίρνω κάθε νύχτα, την ίδια ώρα, εκείνο το μπλε τρένο μετά από πολλή προετοιμασία μα με ελάχιστες αποσκευές. Όντας συνεπής και χρόνια τώρα εξοικειωμένος με τα δρομολόγια, δεν έτυχε να το χάσω ποτέ ή πολλή ώρα στο σταθμό στημένος να περιμένω.

Γνωριζω πιά καλά την κάθε λεπτομέρεια απ' τα  τα βαγόνια και τη μηχανή. Απ έξω ξέρω μια τριανταριά σταθμούς.  Τόσους περνάω κάθε νύχτα ξύπνιος ή κοιμισμένος. Ποτέ δεν είναι  παραπάνω. ’Ετσι δεν ξέρω επουδενί το πλήρες  δρομολόγιο, από την αρχή ως το τέλος του, μα πάω στοίχημα πως ούτε άλλος κανένας δεν  το ξέρει.  Μόνο ο οδηγός που φυσικά είναι γνώστης  κι επιμένει να το 'χει δικό του μυστικό, όπως  κάνουν όλοι οι γνώστες.  Σαν τον ρωτώ  «γιά που με πας;»  κλείνει τα μάτια κατηφής  και μ' απαντά:  "Εγώ θα σου πω μόνο πού  να κατέβεις.  Τα υπόλοιπα δεν είναι έργο δικό μου." 

Γίνεται τέτοιος βασανιστής με αυτή του την κρυψίνοια,  που κάποιο βράδυ  την ευγένειά μου θα ξεχάσω, τους καλούς μου τρόπους θα προδώσω  και άγρια, αιφνιδιαστικά, κάπου θα τον στριμώξω: 
Εμπρός, πες μου τι έχει παραπέρα, πες μου τι ξέρεις, που με πας ; ...Μ' αυτός δεν παίρνει από λόγια ούτε από απειλές, φοβάμαι.

Άλλοτε  πάλι σχέδια κάνω  να κρυφτώ σε ένα από  τα  βαγόνια. Έτσι κι αλλιώς έρημα είναι κάθε νύχτα κι εύκολα θα ξεφύγω  απ' του οδηγού την προσοχή. Θα ξεπεράσω το σταθμό που αναγκαστικά εκείνος  μ' αποβιβάζει. Θα ακολουθήσω όλη την πομπή: βαγόνια, μηχανή, καπνός  και  το τούνελ θα διαβώ μέσα κει  όπου χάνεται το τρένο. Αυτό  το  τρένο που, κοινό το έχει μυστικό,  για κάποια συντριβή μεγάλη μ' ετοιμάζει. 

6 σχόλια:

She είπε...

η ομορφιά ειναι στη διαδρομή, στο ταξίδι. Τα τοπία που βλέπεις, οι άνθρωποι που συναντάς, οι σταθμοί που περνάς, κοντοστέκεσαι και συνεχίζεις το ταξίδι.

Μη το φοβάσαι το τρένο, απόλαυσε το ταξίδι που σου χαρίζει. Στο τέλος της διαδρομής θα είσαι τυχερός με τόσα που είδες κι έμαθες!

καλώς σε βρήκα.

cloudsinthemirror είπε...

Ευχαριστώ ANASA.
Πρόκειται για ένα από τα αισιόδοξα(?) κείμενά μου.

meril είπε...

"Παίρνω κάθε νύχτα, την ίδια ώρα, εκείνο το μπλε τρένο μετά από πολλή προετοιμασία μα με ελάχιστες αποσκευές."

προετοιμασία;
μπορεί να πει κανείς ποτέ πως έχει προετοιμαστεί επαρκώς για την αγωνία, το φόβο, τα σχέδια και τις προσδοκίες και οπωσδήποτε το προδιαγεγραμμένο του τέλους;

Αναρωτιέμαι

cloudsinthemirror είπε...

Ίσως κι ο φόβος είναι μια προετοιμασία. Ίσως μετά να είναι χειρότερα...Ευχαριστώ, meril.

nkarakasis είπε...

Εγώ πάλι βρίσκω αισιόδοξο που το τραίνο είναι μπλέ και όχι γκρί, μεταλλικό, απρόσωπο..
Απο κάπου πρέπει να πιαστεί κανείς...

cloudsinthemirror είπε...

Να το βάφαμε μωβ;