15 Ιανουαρίου, 2012

Εγώ δεν είμαι πια ποιητής


Μαλώνουν στο απέναντι οικόπεδο οι σκύλοι όλη τη νύχτα. Δεν σταματούν έως ότου κάποιος χριστιανός ανοίξει το παράθυρό του κι αρχίσει κι εκείνος να φωνάζει ή πάλι αν κάποιος από την πόρτα του σπιτιού του βγει κι εξαπολύσει καμιά πέτρα εκεί προς τα σκοτάδια. Μάταια ψάχνει ησυχία ο ποιητής να ολοκληρώσει ένα γραφτό του, τέλος να δώσει σ' ένα ποίημα. Τι έγραψε ως τα τώρα, δυο ώρες πάνω απ' το χαρτί;


Εγώ δεν είμαι ποιητής
κι αν γράφω ποιήματα, ύμνους, έπη
να με παρεξηγείτε σεις δεν πρέπει

Θόρυβοι πάλι από σκυλιά, πέτρες που χτυπούν σε ξύλα, άλλες σπάνε κατά λάθος τζάμια. Ύβρεις διόλου ποιητικές, σταυρογαμίδια ένα σωρό, αυτοκίνητα παρκάρουν ή απλά περνάνε από κεί και οι προβολείς τους φωτίζουν τους τοίχους τής κάμαρής του. Δυο ώρες ακόμα πέρασαν κι απάνω στο χαρτί μονάχα αράδες τρεις - 3 στίχοι- προστεθήκαν:

Με βδελυγμία το απορρίπτω
"δεν είμαι ποιητής, δόξα δεν θέλω"
απλά βγάλτε μου το καπέλο

"Ποίημα, έτσι, δεν γράφεταιαιαι!" ούρλιαξε ο ποιητής κι επέταξε το μολύβι του στον τοίχο. Με τόσο θόρυβο πώς να συγκεντρωθεί, πώς να βάλει μουσικότητα στο στίχο, πού να τη βρει τη γλυκιά τη συλλαβή, τη ρίμα την πετυχημένη... Σχεδόν μια ώρα πριν το χάραμα επιτέλους συμπληρώνει:

Σκυλιών που μαλώνουν, θεατές
Ποίημά μου η ανήσυχη νύχτα μιάς ζωής
....;;;

"Εεεε...Εγώ δεν είμαι πια ποιητής" σκέφτηκε να συμπληρώσει, να τα κλείσει, να το παραδώσει. Δεν γίνεται υπό τοιαύτας συνθήκας! Ξαφνικά σκέφτηκε, μάλλον θυμήθηκε, πώς έτυχε, πότε και πού, και "υπό ποίας συνθήκας" είχε γράψει το πρώτο ποίημά του. Στο ίδιο το δωμάτιο ήταν πάλι, χειμώνας και το οικόπεδο απέναντι, οικόπεδο ήταν ακόμα. Σκυλιά γαυγίζανε και τότε, νύχτα ήτανε περίπου το ίδιο κρύα. Μα ήταν όλα αυτά ακριβώς που τον έκαναν να πιάσει το μολύβι και τις συνθήκες τις ίδιες τότε είχε βρεί ιδανικές μια δεκαριά στίχους να γράψει και να 'ναι με αυτούς τρισευτυχής.

Τη νύχτα τούτη όμως, με το ζόρι, εννέα στίχους μόνο έγραψε...μάλλον μόνον οχτώ. Τελευταίο στίχο έβαλε:
"Εεεε...Εγώ δεν είμαι πια ποιητής!"  

14 σχόλια:

jokand είπε...

Είναι αλήθεια αυτό!
Το "παρθένο" χωράφι αμέσως βγάζει καρπούς...το χιλιοοργωμένο τι να βγάλει!

flash είπε...

"αυτά το λόγια ανάρμοστα
και βλασφημίες είναι"

Θεόκριτος

flash είπε...

Σκυλιών που μαλώνουν, θεατές
Ποίημά μου η ανήσυχη νύχτα μιάς ζωής
Ανάψτε πάλι τα φεγγάρια της, θρασείς!!!

.. τα πήρε λέμε ο ποιητής!!!!! :)

flash είπε...

ε και με κείνα και με τούτα
δεν είπα πόσο μου αρέσει...

πολύυυυυυυυυυυυυ.........!!!!!!!!

α και κάτι άλλο..
δεν είμαι πολύ σίγουρη για τον ποιητή :p
ο αφηγητής όμως έχει έντονη μουσικότητα
και είναι και γλυκοσυλλαβιστής!!! :)

meril είπε...

γλυκοσυλλαβιστής!!!
πολύ μου άρεσε ο χαρακτηρισμός....
και νομίζω ο πλέον επιτυχημένος

jokand είπε...

Γλυκοσυλλαβιστή, αγόρι μου που είσαι;
Δεν μιλάς;
(μου χρωστάς μια πόρτα!)

Ανώνυμος είπε...

Πού μένετε, κύριε;



Balomenos doors

jokand είπε...

Γλυκού και συλλαβιστή γωνία!
(...σου έμεινε τώρα, πάει)

flash είπε...

παιδιά
λοιπόν :)
λέει ο αφηγητής:

"Με τόσο θόρυβο πώς να συγκεντρωθεί, πώς να βάλει μουσικότητα στο στίχο, πού να τη βρει τη γλυκιά τη συλλαβή..."

με αφορμή λοιπόν αυτό το σημείο
χαρακτήρισα κι εγώ τον ίδιο τον αφηγητή.. που πράγματι είναι γλυκοσυλλαβιστής!
προσπαθήστε να διαβάσετε δυνατά το κείμενο.. τί ωραία που ακούγεται!!
και θα το δείτε κι εσείς!

από εκεί και πέρα..
γιατί δεν βλέπετε την ανάρτηση ως έργο ανεξάρτητο και την συγχέεται με τον Κλιντ; :)))

στην ανάρτηση εμπλέκονται δύο πρόσωπα.. ο ποιητής και ο αφηγητής
(εκτός σκηνής σκυλιά και γειτόνοι :p)

ο Κλιντ απλώς αναρτεί!
ε ήθελε να κάνει τον αφηγητή του γλυκοσυλλαβιστή

τί τον τσιγκλάτε τώρα;;

κι αν του ρθει να καθαιρέσει τον αφηγητή και να αφήσει μόνο τον ποιητή;;;

με τη χαρα μισή θα μείνουμε

ςςςς είπα.. ;)

jokand είπε...

Άστο φίλε flash δεν το σώνεις...
Ο χαρακτηρισμός σου αυτός θα μείνει στην ιστορία!

Γλυκοπατάτας

flash είπε...

jok ζουλεύεις!

οφού! τί έπαθα η κακομ..
ο κακομοίιιιρης!!!

:D

Ανώνυμος είπε...

Κάμετε πια ησυχία, τέτοια ώρα περασμένη, πάψτε να αλληλοδαγκάνεστε σαν σκύλοι λυσσασμένοι!

Τ.Ρένος

flash είπε...

τα δες που στα λεγα jok;
τον πρόγγιξες τον αφηγητή
βολέψου με τον τρενοπαράξενο
τώρα :p

Velvet είπε...

Μα κι εσυ καυμενε ποιητα
ειναι αδοξο και κριμα
να παψεις νασαι ποιητης
για δυο στιχους διχως ριμα

Και για μερικα παλιοσκυλα
που βρισκονται σε οιστρο
να χασουμε εμεις εδώ
του ποιητη τον στιχο

Φωναξε τον μιστερ Κλιντ
να ρθει να καθαρισει
με τα δυο εξασφαιρα
στα ποδια να τους ριξει

θα ρχομουνα εγω
αλλα τωρα που να σου εξηγω

Λη Βαν Κληφ

-