13 Απριλίου, 2012

Σε αναμονή



Δεν είχα προλάβει και να πω πολλά
Άκουγα τον ένα, άκουγα τον άλλον
ώσπου μου τέλειωσε ο διαθέσιμος ο χρόνος
Κι όπως οι υπόλοιποι αφηρημένοι
όλοι οι στον κόσμο τους αποσυρμένοι
οικονομία δεν έκανα στις στιγμές μου
Δεν έκανα...

Τη μια σκεφτόμουν τη λύπη μου να διηγηθώ
σε υπνωτισμένα ακροατήρια
την άλλη να χύσω πάνω τους χολή και ξύδι
άλλοτε μια σκέψη αλλόκοτη φωναχτά να πω
κάπως να βγω από το καζάνι όπου βράζουμε όλοι ίδιοι
καθώς πίστευα πως διαφέρω
Ναι, πίστευα...

Απάντηση όμως στο "τι ήμουν, ποιος υπήρξα;"
- έστω και λάθος- έπρεπε να πάρω
Θα μελετήσουν είπαν, λοιπόν, το βίο μου
ενδελεχώς στο Ανατομικό Τραπέζι:
οι μέντορες τής Ηθικής, οι υπηρέτες τής Αλήθειας
μερικοί τής Τέχνης κριτικοί κι άλλοι πολλοί σπουδαίοι
Ως τότε με σκεπάσαν και μ' αφήσαν στο τραπέζι
τόσο πολύ καιρό που σκέφτομαι
πως κάποιος με εμπαίζει
Ναι, με εμπαίζει...



5 σχόλια:

jokand είπε...

Αυτό πάει για ανάρτηση στα "ζηλευτά" ξέρεις εσύ!

Γιώργος Μ. Βουτσής είπε...

και γαμώ τις αναρτησεις...ειλικρινά μ εκανες να κλαψω...

Ανώνυμος είπε...

Πίστευες πως διαφέρεις...χα-χα...

Ένας ναρκισσιστής είσαι. Αυτό είναι το πρόβλημά σου.

Γιώργος Μ. Βουτσής είπε...

ωραίος!!! ανώνυμε ... βενετσιάνε!
πιθανώτατα...αλλά που να ψάχνουμε τώρα...ναρκισσος...καλό ακούγεται...

Ανώνυμος είπε...

Δεν στόχευα σ' εσένα, Πρόταγμα, αλλά στον δημιουργό.

Βενετσάνος