19 Μαΐου, 2012

Μια ξένη γλώσσα




Οι κουρτίνες στραβά κρέμονται
σαν έντερα ανθρώπου
και η πετούγια τού παράθυρου
σκελετός είναι από χέρι


Τι πιο αναμενόμενο; 
δεν έχει τζάμια εδώ
δυό τεράστιοι κερατοειδείς κάνουν τη δουλειά τους


Κάτω απ' το παράθυρο χάσκει ένα στόμα
που -με αυθάδεια- 
βγάζει τεράστια γλώσσα


Στρώνω σεντόνι απάνω της τα βράδια
και κοιμάμαι...
Μα την ημέρα είναι ντροπή
πάνω στο πάτωμα
ένα τέτοιο σίχαμα που όλο στάζει σάλια





5 σχόλια:

Sad_Vampiress είπε...

Παλευω αναμεσα στον εφιαλτη και στο κατι που κρυβεται πισω απο τις λεξεις..

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ αλλά αναρωτιέμαι: υπάρχει λόγος να απασχολώ και να κουράζω το όμορφο κεφαλάκι μου;

cloudsinthemirror είπε...

Καλώς ήλθες, Βαμπίρ!

Sad_Vampiress είπε...

Μια Απαντηση Περιμενω... Σε Ενα Σου Σχολιο!!! Εχω Προβληματιστει Και Εχω Περιεργεια!!!

Ανώνυμος είπε...

Twra...swthikes!