18 Νοεμβρίου, 2013

Κατωκειανοί




Κανένας δεν φοβάται Κάτω εκεί
Όλοι οι Βάρβαροι είναι μαζεμένοι εδώ
Σκοτώνοντας τα μικρά μας αδέλφια
Χλευάζοντας ευνουχισμένους πατεράδες
Πατώντας τα παιχνίδια τών παιδιών
Είναι πολύ απασχολημένοι με μας εδώ οι Βάρβαροι
Γι' αυτό, Κάτω εκεί, κανένας δε φοβάται

Ψυχή...
Από τότε που εκείνη έφυγε από μέσα μου
Το σώμα μου δεν ξεπέφτει πιά σε ανοησίες
Γίνεται όλο και πιό εύρωστο, πιό δυνατό
Εξίσου δυναμώνουν μυαλό και μύες
Εύρωστος νους, αποζητάει το φευγιό
Το θαρραλέο σώμα διώχνει τη σκέψη τής λιποταξίας

Προσεύχομουν, ξερίζωνα κι έκοβα δέντρα
Με το ξύλο τους έφτιαχνα σχεδίες με ψηλούς σταυρούς
Μα όπως δεν αποφάσιζα ποτέ να φύγω από εδώ
Τα έκαιγα όλα και ζεσταινόμουν στη φωτιά τους

Μ' αυτή τη ζέστη περνώ μια χαρά εδώ
Εδώ που μου σκοτώνουνε τ' αδέλφια
Προτιμότερη η ζωή εδώ με όλους της τους θρήνους
Παρά η ανεμελιά τού "Κάτω εκεί"
Εκεί όπου ζουν όλοι οι Κατωκειανοί αρμονικά
Φύλαξ άγγελος τους φυλάσσει από κινδύνους
  

Δεν υπάρχουν σχόλια: