27 Οκτωβρίου, 2017

Λευκές Νύχτες




Περπάτα στο δρόμο που περπατάς
δρόμο που γεμίζει από το φως τού άστρου σου
Πόσο δρόμο έχεις να διαβείς και πού θα φτάσεις
Βαδίζοντας στο πλάι του;

Λένε...λένε οι άντρες στο καφέ...

Εγώ από το παράθυρό μου
μόλις που πρόλαβα να σε δώ να ξεμακραίνεις
και θα μπορώ να λέω
πως κάποτε σε γνώριζα

Λένε...λένε οι άντρες στο καφέ...
"Κάποιος αυτήν την γνώρισε μόλις πριν τηνε δει να φεύγει"

Άμοιρο με είπαν και άτυχο
Αδέξιο, που δεν σε "κατάφερα"
παρά μονάχα μαζί σου σπατάλησα
εκείνες τις λίγες Λευκές Νύχτες


Δεν υπάρχουν σχόλια: