19 Μαΐου, 2012

Μια ξένη γλώσσα




Οι κουρτίνες στραβά κρέμονται
σαν έντερα ανθρώπου
και η πετούγια τού παράθυρου
σκελετός είναι από χέρι


Τι πιο αναμενόμενο; 
δεν έχει τζάμια εδώ
δυό τεράστιοι κερατοειδείς κάνουν τη δουλειά τους


Κάτω απ' το παράθυρο χάσκει ένα στόμα
που -με αυθάδεια- 
βγάζει τεράστια γλώσσα


Στρώνω σεντόνι απάνω της τα βράδια
και κοιμάμαι...
Μα την ημέρα είναι ντροπή
πάνω στο πάτωμα
ένα τέτοιο σίχαμα που όλο στάζει σάλια