02 Φεβρουαρίου, 2011

Ακόμα μια ανανέωση !










Ο φίλος μου ο Α., εκείνος ο απλοϊκός και θυμόσοφος τύπος που έχω αναφέρει και σε παλιότερες ιστορίες, ήθελε να με κοντράρει σε περισσότερα τού ενός πεδία μέσα σε μία και μόνη συζήτηση. Συγκεκριμένα ήθελε να αποδείξει ότι οι γέροι, αν και διαθέτουν μειωμένο μνημονικό και κρίση, είναι όμως τόσο ζυμωμένοι με την πονηριά τής ζωής που θα βρουν τον τρόπο να "τη φέρουν" στους νεότερούς τους. Αλλά από την άλλη αυτό μένει μια άκαρπη νίκη χωρίς αντίκρυσμα γιατί τον πόλεμο, τελικά, τον κερδίζουν οι νέοι. Μου διηγήθηκε την ιστορία του, λοιπόν:


Ο γεράκος που γνώριζα ήταν γύρω στα 85 κι επρόκειτο να προσπαθήσει να ανανεώσει εκ νέου την άδεια οδήγησης που είχε κιόλας ανανεώσει από τα 65 του ανά διετία. Αυτό ανησύχησε τους γιούς του, τα εγγόνια του και το μεγαλύτερο δισέγγονό του: "Τίιι;!  Δεν είμαστε καλά...Να βρούμε τον εξεταστή, να του πούμε να τον "κόψει" αλλιώς αυτός θα οδηγεί ως τα 100 του χρόνια."

Έτσι έγινε. Ο εξεταστής ήταν σιβυλλικός και είρων κατά τη διαδικασία, απέναντι στο κακόμοιρο γερόντιο:
-Οδηγείτε νύχτα και βλέπετε μπροστά σας ένα φως να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. Τι υποθέτετε πώς είναι;

-Ένα δίκυκλο, μάλλον...

-Ναι, τι δίκυκλο; Βέσπα, ποδήλατο, μηχανή;

-Ε...Δεν ξέρω!

-Χμμμ! Ας υποθέσουμε τώρα πως μέσα στη νύχτα βλέπετε δυο φώτα να έρχονται από την αντίθετη κατεύθυνση με την ίδια ταχύτητα. Περί τίνος πρόκειται, λέτε;

-Ένα αυτοκίνητο προφανώς...

-Ναι, τι αυτοκίνητο όμως; Μπε-εμ-βε, Τογιότα, Τζάγκουαρ;

-Ε...Δεν ξέρω!

-Χμμμ! Ας υποθέσουμε πως, πάλι οδηγώντας μέσα στη νύχτα, βλέπετε να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση ένα ζευγάρι πολύ μεγαλύτερα φώτα. Τι λέτε να είναι;

-Ένα φορτηγό, σίγουρα...

-Ναι, τι φορτηγό όμως;  Μερτσέντες, Σαρακάκης, Σκάνια;

-Ε...Δεν ξέρω!

-Χμμμ. Καταλαβαίνετε πως δεν είναι δυνατόν -όσο κι αν προσπάθησα να σας διευκολύνω- να συναινέσω στην ανανέωση τής άδειας οδήγησης.

Ο γεράκος σηκώθηκε έχοντας καταλάβει το "στημένο" τού πράγματος αλλά, έχοντας μισοπαραδεχτεί πως το να οδηγεί σε τέτοια ηλικία ήταν παρακινδυνευμένο, δεν έδωσε συνέχεια παρά μόνο είπε:

-Γιατρέ, ας υποθέσουμε πως οδηγείτε εσείς τη νύχτα και βλέπετε ένα φωτάκι και κοντά του μια γυναίκα με πολύ κοντή φούστα, ψηλά τακούνια και που γυρνάει στον αέρα ένα τσαντάκι. Τι λέτε πως μπορεί να είναι;

-Μα, μιά πόρνη, βέβαια...

-Ναι, αλλά τι ηλικίας πόρνη, όμως; Όπως η μητέρα σας, όπως η αδελφή σας ή όπως η κόρη σας;



"Βλέπεις τι διάολοι σού είναι οι γέροι;" συνέχισε ο Α. "Άσκοπα χαλάνε τη λιγοστή διαύγεια που τούς απομένει. Ξέρουν πως στη ζωή πιά δεν τους επιτρέπεται ούτε για τον εαυτό τους να αποφασίζουν. Ξέρουν πως οι ικανότητές τους είναι πολύ πεσμένες αλλά πιστεύουν επίσης πως οι άλλοι υπερβάλλουν. Και τελικά αρκούνται να αντιδρούν σε όλα αυτά με έναν τρόπο που τούς εξασφαλίζει σίγουρα, εκτός από τον τίτλο τού γέρου, και τον τίτλο τού στριμμένου. Και πού να σκεφτούν οι άλλοι πως ο συγκεκριμένος ήθελε την ανανέωση τού διπλώματος μόνο και μόνο για να την επιδεικνύει στους συνομηλίκους του...".