Βρισκόμαστε νοερά μέσα σε μια χαρακτηριστική ψυχιατρική κλινική πολυτελείας όπου νοσηλεύονται περίπου είκοσι εύποροι ψυχικά άρρωστοι, εδώ και δέκα περίπου χρόνια.
Ήπιοι ψυχωτικοί, δημιουργικοί καταθλιπτικοί, διπολικοί συναισθηματικά διαταραγμένοι και ιδιοφυείς αυτιστικοί είναι το υλικό (η πελατεία δηλαδή) τού ψυχιάτρου που μαζί με την, επίσης ψυχίατρο, αδελφή του διευθύνουν την κλινική.
Η μονοτονία τών ωρών έχει δημιουργήσει στούς τροφίμους την ανάγκη να επικοινωνούν και να ανταλλάζουν απόψεις. Άλλοτε επί σοβαρών θεμάτων, άλλοτε επί μη σοβαρών θεμάτων κι άλλοτε περί τού διαχωρισμού τών θεμάτων σε σοβαρά και μη.
Όσοι από τους ασθενείς αρέσκονται να πειράζουν τούς θεράποντές τους, περιμένουν την "επίσκεψη" του γιατρού μόνο και μόνο για τον πειράξουν από λίγο έως πολύ, περιλαβαίνοντάς τον με το σχεδόν ίδιο πάντα ερωτηματολόγιο:
-Κύριε καθηγητά, πάει πολύς καιρός από τότε που σας πρωτορώτησα αν υπάρχει ψυχή και δεν μού απαντήσατε ακόμη...πάνε χρόνια. Μήπως βρήκατε τη σωστή απάντηση; Πιστεύετε στην ύπαρξη τής ψυχής ή όχι;
-Άσχετα απ' αυτό, από το ότι δεν πιστεύει ο καθηγητής, εμείς πρέπει να το πιστέψουμε κι αυτό είναι το θέμα μας, έτσι;
-"Α, όχι ...πιστέψτε ελεύθερα ό,τι θέλετε", είπε με περισσή κατανόηση ο κ. καθηγητής.
-Κύριε καθηγητά, συνέχισε ένας άλλος, συγγνώμη αλλά αν υπάρχει κάτι σαν την ψυχή, πιστεύετε πως μπορεί να αρρωσταίνει; Κι αν αρρωσταίνει, μπορεί ένας άνθρωπος σαν εσάς να την επαναφέρει;
-Κύριε καθηγητά, πιστεύετε πως μια ψυχή, ένα πνεύμα θα μπορούσε να υποφέρει καθημερινά, όπως εγώ; είπε ο καταθλιπτικός. Θέλω να πω: Υποφέρει κι ο Θεός; Εσείς, που προσπαθείτε να θεραπεύσετε εμάς, δηλαδή, θα θεραπεύατε κι Εκείνον;
-"Ω, όχι βέβαια...δεν παύουμε να είμαστε άνθρωποι!", είπε γελώντας κάτω από τα μουστάκια του ο κ.καθηγητής.
-Μάλλον είστε όλοι ηλίθιοι...Ακόμα κι αν ο Θεός υπέφερε δεν θα είχε σε ποιόν να το πει. Κανείς δε θα ήξερε το δράμα τού Θεού, είπε θυμωμένα ο αυτιστικός.
-Κύριε καθηγητά, με τα ανθρώπινα δεδομένα μιλώντας, ο Θεός θα έπρεπε να έχει πάθει νευρικό κλονισμό ή μελαγχολία βλέποντας τον άνθρωπο στα χάλια που έχει σήμερα;
-"Νευρικό κλονισμό...Μελαγχολία; Ε... Η ορολογία μιλάει για Μείζον Καταθλιπτικό Επεισόδιο.", είπε ο γιατρός καθαρίζοντας τα γυαλιά του.
-Είστε σίγουρος ότι η παντοδυναμία τού Θεού, όπως εκφράζεται στα θεολογικά κείμενα δεν παραπέμπει σε μια μορφή μεγαλομανίας;
-Ή θα μπορούσατε να αποδείξετε πως τα θαύματα περιγράφουν διαστρεβλωμένες αντιλήψεις όπως μετά από κατανάλωση ψυχοδηλωτικών ουσιών;
-"Μα δεν δεχόμαστε τις διηγήσεις περί θαυμάτων."
-Κι ούτε διαχωρίζετε τα θαύματα, δηλαδή για σας "θαύμα" είναι οτιδήποτε μοιάζει αλλόκοτο. Ούτε και τις προφητείες. Όταν μια πρόβλεψη αποδειχτεί λανθασμένη τότε γελάτε ειρωνικά κι όταν επαληθευτεί μιλάτε για "σύμπτωση" ή για ακόμα ένα "μη εξηγήσιμο φαινόμενο που κάποτε θα εξηγηθεί κι αυτό".
-Εγώ ακούω μέσα στο κεφάλι μου τη σκέψη τού διπλανού μου. Αυτό για μένα είναι θαύμα. Για σας όμως δεν είναι ούτε "σύμπτωση" ούτε κάτι που "ακόμη δεν έχει εξηγηθεί αλλά κάποτε θα εξηγηθεί κι αυτό".
-"Όταν κάτι απίθανο συμβαίνει τόσο συχνά θα πρέπει να θεωρείται απόκλιση από το φυσιολογικό και άρα νοσηρό."
-Εγώ ξέρω πως αν αύριο κερδίσω ένα εκατομμύριο, θα αναφωνήσω "ΘΑΥΜΑ !" ενώ κάποιος που δεν με γνωρίζει θα σκεφτεί πως "ε... κάποιος θα κέρδιζε" και δεν θα τού φανεί καθόλου "θαύμα". Ίσα- ίσα θα τού φανεί το πιό αναμενόμενο. "Σιγά μην κέρδιζα εγώ το εκατομμύριο!", θα πει.
-Οι πιθανότητες για κάτι εξαιρετικά ευτυχές ή για κάτι εξαιρετικά ατυχές είναι περίπου οι ίδιες. Όταν όμως τύχει κάτι ατυχές τότε ο παθών θα ξεσπάσει "Γιατί να τύχει αυτό σε μένα;", πράγμα που δεν θα κάνει αν τού συμβεί κάτι πολύ ευχάριστο.
-Χα χα! Είσαι Σχιζοφρενής...Μόνο 1 στους 100 είναι Σχιζοφρενής. Αυτό μου θύμισες τώρα. Το αντίστοιχο 1/100, σε ευτύχημα, τι θα μπορούσε να είναι;
-Χα...Τίποτα. Μην το βλέπεις για τόσο μικρό ποσοστό. Αν για παράδειγμα ήσουν 1/2000 ντιπ άτυχος, τότε ναι: το αντίθετο 1/2000 θα σού εξασφάλιζε πιθανόν ένα IQ:180! Σαν τού κ. Καθηγητά εδώ ... πρρρτ! Η τρέλα από την ψυχική υγεία απέχει πολύ λιγότερο από όσο απέχει η ηλιθιότητα από τη μεγαλοφυία.
-Γι αυτό και οι τρελοί μιλούν ακόμα με τους γνωστικούς ενώ οι ηλίθιοι και οι μεγαλοφυείς έχουν διακόψει κάθε σχέση.
-Διαφωνώ. Αυτοί οι γνωστικοί πιστεύουν πως η επικοινωνία με τον τρελό είναι δικό τους κατόρθωμα. Πιστεύουν πως τα ανόητα κολπάκια τους μας κρατούν σε επικοινωνία. Κανείς τους κατά βάθος δεν αναγνωρίζει στον τρελό καμιά ικανότητα ή προθυμία επικοινωνίας. Όταν η κουβέντα πάει καλά, καρπώνονται τη δόξα. Σ' αντίθετη περίπτωση, είναι ο τρελός που φταίει!
Ο καθηγητής αποχωρεί, είναι κουρασμένος για να χτίσει μιαν άλλη γέφυρα επικοινωνίας, πιό αμφίδρομη που να δίνει εύσημα και στις δυο πλευρές, όταν αυτές επιτέλους επικοινωνούν ...μιλάνε!!! Θέλει τη γέφυρα όλη δική του. Αργότερα, ευκαιρίας δοθείσης σε κάποια συνάντηση ειδικών, θα περιγράψει στους συναδέλφους του το υψηλό επίπεδο επικοινωνίας που πέτυχε με το...υλικό του.