Βαρέθηκα να ακούω συνέχεια πως, με την δεδομένη οικονομική κατάσταση, θα πάθουμε όλοι κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, θα "τα παίξουμε". Κυριαρχεί η εντύπωση πως ψυχολογικές μόνο επιπτώσεις θα έχουμε. Αυτό βέβαια δεν είναι σωστό και δεν πρέπει ...να ανησυχούμε: Ολόκληρη -και σφαιρικά- φθείρεται η υγεία μας, όχι μόνο ψυχολογικά.
Με ανθυγιεινό και χαμηλού επιπέδου πρότερο βίο (χωρίς κανόνες, αξίες, γεμάτο καταναλωτισμό και υλισμό) είμαστε πολύ ευάλωτοι στις δυσκολίες που όλοι ξέρουμε πως έρχονται. Έτσι, εκτός από τις αυτοκτονίες (που σε σχέση με τον περασμένο χρόνο παρουσίασαν αύξηση κατά 40% όπως λένε οι ξένες εφημερίδες), ανάλογη αύξηση θα παρουσιάσουν κλιμακωτά και οι υπόλοιπες αρρώστιες. Τα στομάχια, οι καρδιές, τα αγγεία.
Στα δημόσια νοσοκομεία το προσωπικό έχει ελαττωθεί ενώ ακριβώς στα δημόσια προστρέχουν οι πολλοί τώρα που τα χρήματα δεν φτάνουν για τα ιδιωτικά ιατρεία τών καθηγητών και τών άλλων. Στα ιατρεία "δρόμου" που έβρισκαν περίθαλψη οι άστεγοι και οι μετανάστες συνωστίζονται τώρα οι Έλληνες.
Όλα αυτά γνωστά είναι βέβαια και τα χτυπήματα όντως ήρθαν κι από έξω. Το παιχνίδι είναι έτσι όμως. Κι όταν παίζεις δεν κερδίζεις πάντα. Σημασία έχει, σε ένα δύσκολο παιχνίδι, ο παίχτης να μπαίνει δυνατός και με ηθικό ψηλό. Χωρίς ηττοπάθεια, με καλά γυμνασμένα ποντίκια και επεξεργασμένα αντανακλαστικά. Με άμυνες που να επιτρέπουν την απομάκρυνση από ορολογίες του τύπου "καταστροφή", "τέλος", "βάραθρο".
Γιατί όλα αυτά; Μοιάζουμε με σκυλιά που έχουν και τα τέσσερα πόδια σπασμένα. Σαν να μας πήραν κάθε δυνατότητα αντίδρασης. Αυτός ο λαός υπήρξε κάποτε λαός που απαντούσε σε δύσκολες προκλήσεις; Γιατί μοιάζει τώρα με έναν χέστη που μόνο το φάντασμα τής ήττας του βλέπει; Γιατί γίνεται, σε στιγμές πολέμου, γυναικούλα κουτσομπόλα που κατηγορεί τις άλλες επειδή άπλωσαν πιο βρώμικα ρούχα από εκείνην;
Κι αφού ήταν λαός σοφών, καλλιτεχνών, επαναστατών, γιατί -τώρα που τις χρειάζεται- δεν έχει μια Τέχνη και μια Φιλοσοφία για να ακουμπήσει πάνω τους και να νιώσει πως πρέπει και μπορεί να παλέψει; Μήπως γιατί στο ενδιάμεσο δεν ασχολήθηκε με όλη αυτή την γυμναστική που σε καιρό ειρήνης σε κρατάει εύρωστο και σε καιρό πολέμου μάχιμο;