Είπα: θα φύγω, Ρία. Θα φύγω μα όχι για τιμωρία, πρέπει να ξεφύγω από τη συμμορία που φτιάξαν εναντίον μου η αδράνεια, το τέλμα κι όλη αυτή η υποκρισία. Θα φύγω Σία, κρυφά...ούτε από αεροδρόμιο θα περάσω ούτε από λιμάνι. Θα πάρω το πούλμαν για τη Βουλγαρία κι από κει, πάλι μπρος-πίσω...Σόφια - Μόσχα >>> Μόσχα - Μιλάνο -Μαδρίτη. Όχι από δειλία, Λία. Χτες κατάλαβα πως με είχε πάρει ο ύπνος, παρακολουθώντας μια μεγάλη πολιτική καινοτομία. Καινούργια κίνηση, γενναιόδωρες ιδέες, όλα γίνανε μια κουραστική έρευνα, ένας ύμνος στην κοινοτυπία. Κάποιος μου έστειλε σήμερα ταχυδρομικά, σε διαφημιστική συσκευασία, μερικά δισεκατομμύρια μποζόνια. Σωματίδια, λέει, τού Θεού! Να θυμηθώ, πριν αναχωρήσω, να τα αφήσω στην εκκλησία.