Κάστρα

Κάθε κάστρο έχει τείχη γκρεμισμένα
απ' τον καιρό κι απ' τους εχθρούς του
ένα βασιλιά που κλαίει
ανάμεσα σε ματωμένους υπηκόους
στρατό αιχμάλωτο, αφοπλισμένο
πολεμιστές πρηνείς
θνήσκοντες ατιμασμένους

Κάθε κάστρο έχει παράθυρα
που τα χτυπάει ο αγέρας
ανοιχτά να βγαίνουν περιστέρια
να μπαίνουν νυχτερίδες
τρομάζοντας πριγκίπισσες
τρελές με τα ορφανά τους
να τρέχουν στους διαδρόμους

Κάθε κάστρο έχει έτοιμες πολεμίστρες
οπου μετά το πέρασμα των χρόνων
μαζεύονται πνεύματα τις νύχτες
καλώντας νέους γενναίους πολεμιστές
να φέρουν πίσω τις ζωές τους
να σβήσουν τις βαριές τις ήττες
και των παλιών αιώνων τις πληγές