16 Ιανουαρίου, 2011

Φέτος πιο πολύ
















Είναι που φέτος κρυώνω πιο πολύ
και φορώ από πάνω δεύτερο μακό
τα ζεστά μου ρούχα μείναν φυλαγμένα
σε μια ντουλάπα που ανοίγει στο κενό
ένα παράθυρο στον κόσμο


Το παχύ μαξιλάρι της πολυθρόνας
χάμω ξαπλωμένο δαγκώνει μια ακτίνα ήλιο
τους πίνακές μου θαυμάζει η σκόνη
που στα ψηλά δωμάτια αιωρείται
καθώς το βήμα μου την ανασηκώνει


Είναι καιρός που παράθυρο δεν ανοίγω
δεν ξεμυτίζω πια από την πόρτα
χτισμένη πάνω σε ινδιάνικο νεκροταφείο 
είναι η άψυχη πόλη με τα χίλια φώτα
εγώ μες το σκοτάδι μου είμαι βετεράνος


Από τις γρίλιες με νουθετεί ο παπαγάλος:
"Είναι όλα στο δικό σου το μυαλό!"
Τον αντίλογο τον ξέρω προφανώς
μαντεύω, δηλαδή...είναι πιθανό
να φταίει που φέτος πιο πολύ κρυώνω.