Το ζητούμενο είναι να μην διαφέρουμε πια. Αφού δεν πέτυχε να διαφέρουμε μεν αλλά να είμαστε ίσοι ("όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί"), τότε είπαν να μπλέξουν μαύρους με κίτρινους και άσπρους σε μια φασολάδα με πολύ νερό και λίγα φασόλια. Αν δίπλα μου δεν υπάρχει νέγρος, πώς θα φανεί ότι είμαι λευκός; Πώς θα φανώ ακόμα ανώτερος αν δεν φανώ super partes? Σούπερ πάρτες, λέει...υπεράνω, λέει, είναι αυτοί. Όλοι οι άλλοι ...
Σύντομα θα ...εκδοθεί και νέο γένος (φύλο): Άντρας και γυναίκα μαζί, χαρακτηριστικά φύλου ανάμικτα. Γιατί; Γιατί δεν επιτρέπεται να υπάρχουν σημεία διαφοροποιά. Στήθος πολύ μικρό για γυναικείο, πολύ μεγάλο για αντρικό. Και γιατί θα πρέπει να υπάρχουν δυο φύλα; Για να αρχίζουμε πάλι τα "σχέση με το αντίθετο φύλο"; Πάλι αντιπαλότητες; Για να μείνετε φρόνιμοι, θα γίνετε: Μεταλλαγμένοι ερμαφρόδιτοι, αριστεροί φανατικοί θαυμαστές της δύναμης τής βίας με πολλούς δεξιούς θιασώτες τής Σοβιετικής Ένωσης (Ιδού το Κράτος, το χωρίς ανεργία...Ιδού welfare τι θα πει).
Να χτυπήσετε το κεφάλι σας στον τοίχο. Θα το αντέξω και μάλιστα θα το χαρώ πολύ. Αυτό που δε θέλω ούτε να ακούσω είναι πως ... τελικά το μετανιώσατε. Εγώ άλλαζα πόλεις και χώρες κι αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν ότι διέφεραν οι άνθρωποι ακόμη κι από γειτονιά σε γειτονιά. Άφηνες κάτι και πιο πέρα έβρισκες κάτι νέο. Τώρα λες "Πού να πηγαίνω; Από τα σκ.τά θα σηκωθώ και στα σκ.τά θα πέσω..."