29 Δεκεμβρίου, 2011
Σε Εθνική Μετάδοση
Ξέχασα να σημειώσω ανάμεσα στα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση κάτι που έμαθα εσχάτως: οι κάτοικοι τής Λατινικής Αμερικής, λέει, όταν δυσανασχετούν με το βιοτικό τους επίπεδο, με τη Δημ. Διοίκησή τους κ.λπ., αναφωνούν "Έχουμε καταντήσει Ελλαδία..." Όλα αυτά συμβαίνουν μόνο και μόνο επειδή μάθανε πως εμείς είχαμε αυτοανακηρυχτεί, κάποτε, "Μπανανία" και γκρινιάζαμε που ήμασταν Μπανανία.
Κι όμως:
Ο Έλληνας οπωσδήποτε δημιούργησε τις βάσεις τού Δ. Ευρωπαϊκού πολιτισμού, ως γνωστόν. Κυρίως όμως δημιούργησε, γέννησε τον Αθλητισμό. Δεν ξέρω αν άλλο μέρος τού πλανήτη γέννησε τόσο πολλά αθλήματα, όσα η Ελλάδα. Πάντως είναι σίγουρο ότι καμία χώρα, κανένας άλλος πολιτισμός δεν καλλιέργησε το άθλημα τής Γκρίνιας όσο το καλλιέργησε η Ελλάδα.
Ωλ γουέδερ γκρίνια θα πει "Ελλάδα". Δεν είναι οι ακρογιαλιές αυτό που λένε "Ελλάδα". Δεν είναι η φέτα, δεν είναι το μπουζούκι, δεν είναι ο χαλβάς, δεν είναι ο Ελύτης, δεν είναι ο Αριστοτέλης, δεν είναι ούτε καν ο καταναλωτισμός ούτε και η τεμπελιά. Ελάσσονα χαρακτηριστικά τής φυλής μας είναι τα όλα τα προαναφερθέντα.
Να υπήρχαν τόσες κάμερες ώστε κάθε Έλληνας να μπορεί να γκρινιάζει σε εθνική μετάδοση! Αχ τι ηδονή...Να γκρινιάξει που έχουμε τόσους ξένους, να γκρινιάξει που είμαστε ρατσιστές με τους ξένους, να γκρινιάξει που έχουμε κυβέρνηση, να γκρινιάξει που οι κυβερνήσεις δεν μας φροντίζουν, να γκρινιάξει που η τροχαία δεν βάζει πρόστιμα, να γκρινιάξει όταν η τροχαία τού βάλει πρόστιμο.
Πιο φοβερός, όμως, είναι όταν γκρινιάζει που φέρεται σαν Έλληνας αλλά γκρινιάζει ακόμα πιο πολύ όταν κακολογήσουνε τον "Έλληνα". Ναι, ο Έλληνας δεν μπορεί ποτέ να πει στον εαυτό του συνολικά "Σ' αγαπώ -ή Δεν σ' αγαπώ- γι' αυτό που είσαι!".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)