Λιγομίλητος αλλά αμείλικτος, σαν τον Βρώμικο Χάρρυ, έδειξε ότι δεν "μασάει" με τα Μάγκνουμ. Ύφος τύπου "θα σου ανοίξω την καρδιά να τη φάω..."
Άρα:
Άνοιξέ μου την καρδιά σου
Έλα βρε, πάμε έξω μια βόλτα. Για ένα καφέ, έναν περίπατο στην παραλία, λίγο ρομάντζα. Αγκαλιές θα σε γεμίσω και φιλιά. Θα σ' ακούσω να μου λες πως είσαι τόσο μόνη. Και πόσα βάσανα, κακόμοιρο, σου έχουνε συμβεί! Ύστερα επιστρέφοντας σπίτι μου αποβραδίς, τα λόγια σου θα θυμάμαι κι όλα όσα μου έχεις εκμυστηρευτεί. Τώρα ...σίγουρα κάτι απ' όλα -ποιος ξέρει γιατί- θα μου φανεί πολύ-πολύ αστείο. Λες και δεν συναντήθηκα με άνθρωπο, αλλά με μια καρικατούρα, ένα καρτούν τού οποίου δεν μπορώ τα συναισθήματα να πάρω στα σοβαρά και να τα κάνω και δικά μου. Αντιθέτως, με ξενίζει όλος αυτός χείμαρρος που βγαίνει μέσα από ένα στόμα που του ζήτησες ν' ανοίξει την καρδιά του.