Ήρθαν πάλι οι μέρες των Χριστουγέννων και διαπίστωσα πως ακριβώς αυτές τις μέρες ο Έλλην κυνηγιέται από τις ευαισθησίες του. Γενικώς ο Έλλην κατά τις Άγιες Μέρες, ακριβώς αυτές, ξεκωλώνεται στο φα'ι'.
Σαν υπεραναπλήρωση, σαν ενοχή -δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι- "θυμάται", κλαίει, χτυπιέται για τα θύματα της κοινωνίας, καταλαμβάνεται από ένα ενοχικό παραλήρημα γιά όλη τη δυστυχία του κόσμου.
Στο τέλος καταντά να μετατρέψει τη δυστυχολογία σε χριστουγεννιάτικο στολίδι, ένα ακόμα must των Χριστουγέννων.