24 Νοεμβρίου, 2011

Μόνο οι Αλβανοί


Έτσι που γίναμε, σκεφτόταν ο φίλος, θα βγαίνουμε Σάββατο για έναν καφέ και τη Δευτέρα θα περιμένουμε πότε θα μας δοθεί η ευκαιρία να το δημοσιοποιήσουμε με ύφος μπλαζέ:
"Το Σάββατο πήγα για καφέ το απόγευμα".

Όχι όπως τώρα που για να "την ακούσουμε" θέλουμε καφέ στο Πασαλιμάνι (τις καθημερινές) ή στο Σούνιο (τις αργίες). Τριήμερο στο σπίτι; Αδιανόητο. "Πού θα πάτε το τριήμερο;". Με την πρώτη ευκαιρία ...έξοδος για το τριήμερο. Μετά, "κατσούφηδες" στην πόλη που είναι έτσι, είναι αλλιώς. Τσιμεντούπολη, σκέτος σκουπιδότοπος, χωρίς "πνεύμονες πρασίνου".

Ε, ο Έλληνας δεν "την ακούει" μόνο με έναν περίπατο στο πάρκο (γι' αυτό και δεν έχει πάρκα), με μια βόλτα το Σαβ/κο στο Λούνα Παρκ με τα παιδιά του. Φτωχομπινεδιάρικα πράγματα (μόνο οι Αλβανοί μένουν στην πόλη).

Μέρη για φαγητό; Ποτέ μέρη κοντά στο σπίτι! Για να μετράει σαν "έξοδος" πρέπει τουλάχιστον τα 2/3 τού χρόνου να καταναλώνονται στο "αυτουκίνητου" και το 1/3 εκεί που θα αράξουμε. Θα πρέπει να μείνει και λίγο φαγητό στο κάθε πιάτο κι ένα πιάτο ανέγγιχτο - Α! Ούτε που το αγγίξαμε αυτό...

Χόμπι; Τι χόμπι; Γραμματόσημα θα μαζεύουμε ή θα κάνουμε (καταντήσουμε) όπως παλιά που αγοράζαμε μια πετονιά και ψαρεύαμε στην κοντινότερη θάλασσα κι ας ήταν 100 μέτρα από το σπίτι; Δε θα πηγαίνουμε τώρα διακοπές είκοσι μέρες, να καθόμαστε με το λάπτοπ 10 ώρες την ημέρα; Στην πόλη μένουν μόνο οι Αλβανοί!

Πακέτο! Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Πάσχα πέφτουνε Κυριακή φέτος. Κι η Καθαρή Δευτέρα πέφτει Κυριακή. Ναι, αλλά άμα "την κάνουμε" Παρασκευή; Συμπληρώνουμε τριήμερο στο Καϊμακτσαλάν. Και πιό νωρίς να φύγουμε. Μη μείνουμε εδώ Παρασκευή. Άδεια θα είναι η πόλη.

Θα είναι δω μόνο οι Αλβανοί...Τού τα έλεγα εγώ του φίλου μου αλλά μου έλεγε πως όλα αυτά είναι το φυσιολογικό στιλ ζωής. Α, ρε κακομοίρη, μυαλό δεν είχες.

Amor ti vieta...Fedora (Giordano). Έρως σου απαγορεύει. Και το αριστερό φρύδι πάντα πιο ψηλά από το δεξί.