Κιόλας ξύπνησαν και μεταλλάσσονται, ο καθένας κλώνος ξέχωρα απ' τους άλλους. Του ενός ανθίζουν οι πλάτες, ο άλλος πόδια σαν της χήνας και μόνιμο χαμόγελο βοδιού έχει ήδη αποκτήσει. Μα να...και η φωνή τους μοιάζει οιμωγή ζώου που το τραβάνε. Αυτά όσον αφορά εκείνους που πρόκειται να ζήσουν λίγο σαν ζώα, λίγο σαν φυτά. Κουτσά στραβά προβλέπεται γι' αυτούς μια μακροχρόνια πορεία.
Έχουμε όμως και τους τρελούς. Αααα ...τι θα κάνουμε άραγε με αυτούς; Λες κι έχουν μουλαρώσει, θολώνουν την κλινική εικόνα μην τυχόν και τους τσακώσουμε ή τους τσακίσουμε. Άπαξ και μπει η διάγνωση...Μη! Όχι με το ζόρι θεραπεία.
Άρα ήδη αρχίζει αυτό το οποίο φοβόμασταν από καιρό; Όχι...Το αντίθετο, λίγη ώρα μόνο μένει, στο περίπου. Για το διάστημα τα νέα βόδια ξεκινούν: 5,4,3,2,1
Μένει στη γη ένα τρέμουλο, ένας πυρετός γαντζωμένος στην περιφέρεια τού πλανήτη. Τι ζητάνε όλοι αυτοί; Δε θέλουνε να φύγουν ούτε καλά να γίνουν. "Ένταξη; Όχι, ευχαριστώ". Μόνο κάθονται στο κατάστρωμα ενός πλοίου στιβαγμένοι και φτιάχνουν προτάσεις, νέες λέξεις. Σαξόφωνο παίζει κάπου. Πλαγιοκοπεί το κύμα, βρέχεται το όργανο κι ως το βράδυ θα έχει γίνει ησυχία.