Φασισμός; Όχι, τον απορρίπτω στο σύνολό του. Θρησκευτικό καθεστώς; Όχι, έχει πολλά στολίδια χρυσαφιά κι εμένα μού ταιριάζουν τα λιτά ομοιόμορφα ρούχα τών αγροτών στούς ορυζώνες. Στρατιωτικά καθεστώτα; Όχι, είναι συνήθως κατασκευασμένα σύμφωνα με τις προδιαγραφές τού πιό ηλιθίου από τούς δεκανείς.
Αναρωτιέμαι, τότε, κι εγώ ο ίδιος τι δουλειά έχουνε τα δύο χοντροκομμένα άρβυλα δίπλα στο κρεββάτι μου αντί για δυό αναπαυτικές παντόφλες. Σκηνοθετεί όποιος σκέφτεται και με ελάχιστες προσπάθειες βρίσκω το αποτέλεσμα ικανοποιητικό σε σχέση με την αισθητική μου:
Εξυψώνει το πολιτισμικό μου επίπεδο μια πορεία με χοντροκομμένα, άκαμπτα άρβυλα που περνώντας από τις βαλμένες στη σειρά καρδάρες, με δυνατές κλωτσιές χύνει τα γάλατα στο δρόμο. Και δίνει τόση ευχαρίστηση αυτό το πολύωρο σημειωτόν πάνω σ' εκείνο το -τόσο υποκριτικό- λευκό χρώμα που φοράει το γάλα!