Εκείνοι του Φλεβάρη τον γνώριζαν το μήνα αυτόν που ήρθαν στον κόσμο, πολύ πριν τον ζήσουν. Και τον εδιάλεξαν, παρ' όλα αυτά, γιά να γεννηθούν σε μια απ' τις δικές του μέρες. Ίσως γιά ν' ακουστεί το πρώτο κλάμα τους πάνω στα λευκά χιόνια των δρόμων που τα 'χουν βρωμίσει τα λάστιχα των αυτοκινήτων. Ίσως τον διάλεξαν σαν πρόκληση στον πιό ψυχρό μήνα που θα μπορούσε κανείς να βγεί γυμνός στο κρύο, τόσο μικρός κι ανυπεράσπιστος, από την κοιλιά της μάνας του. Μια στάση αδιαφορίας γιά τις ηλιόλουστες μέρες. Άλλοι ίσως γιά να ξεφυτρώσουν μέσα στα καρναβάλια περιπαίζοντας τη σοβαρότητα του κόσμου και να αρχίσουν εξ απαλών ονύχων να βλέπουν γύρω τους τούς ανθρώπους να φορούν τις μάσκες τους. Έτσι δηλαδή όπως θέλουν να είναι αλλά δεν τολμούν.