Κόμπλεξ

Κάνοντας χρήση ισάριθμων κόμπλεξ κατωτερότητας και κόμπλεξ ανωτερότητας, πέτυχα την ...θαυμαστή ισορροπία μου.

Μια γέννηση

Η γέννηση, η κοινωνική γέννηση, συντελείται πάντα μπροστά σ' ένα τραπέζι. Ξύλινο τετράγωνο τραπέζι, σκεπασμένο με υφασμάτινο τραπεζομάντηλο, όπου ήδη κάθονται δυο ή τρία πρόσωπα. Τα μάτια όλων είναι στραμμένα προς τον νεο συνδαιτυμόνα που, έχοντας ήδη αφήσει τα υγρά τής ζωής, αρχίζει να δοκιμάζει τη γεύση μιάς σούπας που αχνίζει στο τραπέζι, αναδεύεται από τα κουτάλια κι ύστερα βρέχει τούς οισοφάγους.

Πριν καλά-καλά η γεύση τού νεοεισερχόμενου κατασκευάσει ένα επιφώνημα προς τιμήν τής λαδερής γαληνιότητας που δοκίμασε, έρχονται οι μικρές στάλες από ξινά φρούτα να πέσουν σαν ψιλοβρόχι πάνω στην αμάθητη γλώσσα. Μετά, ο φόρος τιμής στη νοσταλγία, χαρισμένος από ένα κουτάλι γλυκό γάλα. Στο τέλος τής γέννησης αυτής, μένει για λίγο στα χέρια η αφή τής υφασμάτινης πετσέτας έως ότου αφεθεί μόνη κι αυτή, πάνω στο άδειο τραπέζι. Και να: ένας άλλος τρόπος να γεννιέσαι.