Ναπολετάνικο ροκ: ρημέικ τής zingarella από τους δημιουργούς της alunni del sole
.......................................................................................................................................
Καλές οι εκλογές, τι να κάνουμε...αναγκαίο κακό. Αυτό που με εκνευρίζει είναι όχι τόσο οι υποψήφιοι αλλά οι ψηφοφόροι που αρχίζουν και κάνουν βούκινο το "τι-στάση-θα-κρατήσουν".
Μικρό κόμμα ο ένας...
Μεγάλο κόμμα ο άλλος...Να μπει βαθιά.
Κανένα κόμμα, Αποχή ο άλλος
Κανένα κόμμα, Λευκό ο άλλος
Τον ξάδελφο στο χωριό που μπορεί να είναι πασόκ αλλά είναι τίμιος
Βρε, άστε στο διάολο. Η ψήφος είναι μυστική...
.............................................................................
Ο Ιησούς εν ολίγοις
Λοιπόν, αν είχαμε από μικροί παρακολουθήσει ταινίες τού τύπου "Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο" (Παζολίνι), σήμερα θα ήμασταν πολύ περισσότερο Χριστιανοί από όσο είμαστε τώρα, μετά την διαπαιδαγώγησή μας από τους τράγους που μας δίδαξαν και μετέδωσαν τη θρησκεία με το στόμφο που τους διέκρινε.
Ο Ιησούς, στην παραπάνω ταινία, είναι ...ανθρώπινος. Δεν είναι σαν τον Μπραντ Πιτ...Δεν είναι γαλανομάτης ούτε έχει ξανθές μπούκλες. Μιλάει με δύναμη και πάθος στη φωνή του. Οι παραβολές του πέφτουν στα κεφάλια τών υποκριτών σαν κοτρώνες. Δεν είναι παθητικός. Στο βλέμμα του υπάρχει η Αγάπη αλλά και το Γαμώτο. Δεν είναι ένας λαπάς. Ούτε ένας παπάς...
Κουρέλια φοράει κι όχι ράσα σιδερωμένα, ελαφρώς τσαλακωμένα, επιμελώς ατημέλητα. Όχι, ο Ιησούς δεν ντύνεται στού Σαράφη (στα Τρίκαλα, στον Πειραιά, στην Ιερουσαλήμ). Το λαδωμένο του μαλλί ταιριάζει με τα ξεδοντιάρικα στόματα που τον περιτριγυρίζουν. Δεν υπάρχουν χαμόγελα AIM WHITE εδώ.
Οι γυναίκες δεν φοράνε ψεύτικες βλεφαρίδες, βραχιόλια και μενταγιόν. Δεν είναι φτιασιδωμένοι όλοι αυτοί. Ο ψαράς είναι σαν ψαράς κι ο βοσκός είναι σαν βοσκός. Ο πετεινός δεν ακούγεται να λαλεί (και γιατί πρέπει να υπάρχει πάντα στα πέριξ ένας πετεινός να κάνει κικιρίκουουου μετά την τριπλή άρνηση-προδοσία;)
Και χιλιάδες άλλα...Να, όπως οι μύγες στο σάβανο τού Ιησού...τ' αδέξια (και γι' αυτό ανεπιτήδευτα) χαμόγελα τών παιδιών και τής Παναγίας μπροστά στην κάμερα...η κατά τα άλλα αδιάφορη Σαλώμη (που συνήθως παρουσιάζεται σαν σεξ σύμπολ που ηδονίζεται με το κεφάλι τού Βαπτιστή) μοιάζει απλώς ένα βιτσιόζικο κοριτσάκι.
Και απλά, χωρίς τσιριτσάντζουλες, η φωνή τού Ιησού υψώνεται, είναι σταθερή όταν δεν βροντάει... Μαλακώνει, γλυκαίνει στη θέα τών μικρών παιδιών αλλά, όταν αντικρίζει τα σπίτια τών ανόητων αμετανόητων, μπουμπουνίζει:
"Αληθώς λέγω υμίν ... Δεν θα απομείνει πέτρα πάνω σε πέτρα..."