Εσύ που προς Κύριον άνοιξες τα φτερά σου
εσύ που με έκανες να γελάσω
βλέποντας σαν αδελφό μου τον Εζέλ
όμοια με γλάρο να βουτάει ο γόης
και μπουκωμένος ψάρια τού αφρού να αναδύεται
- Αφροδίτη, το νησί σου, πού κείτεται;
Έπλεξα στίχον αιχμηρόν
σαν κοφτερό μαχαίρι ποτισμένο στο κατρουλιό
και το έστριψα κάτω απ' την καρδιά μου
βόγγηξα για να ακουστώ
να φανώ κι εγώ θύμα τής βίας
Ποιάς βίας;
Γενικώς,
"απ' όπου κι αν προέρχεται"
όπως λένε οι υποκριτές
παρόλο που όλοι δέχονται
ότι έχει σκούρο χρώμα η βία
Κι αν δεν είναι βόας δεν είναι κροταλίας
πάντως φίδι είναι και γεννά αυγά
Βαθέως κόκκινα -σαν τού Πάσχα- πιτσιλωτά