28 Μαρτίου, 2012

Τα Όρη

Όχι σπάνια -στο τέλος τής μέρας- δεν βρίσκει κανείς νέες σκέψεις. Τα σημερινά;

Η Πίστη κινεί όρη...τότε ποιανού είναι μεγαλύτερη η αξία; Της Πίστης, του Πιστού ή εκείνου που καλλιεργεί την Πίστη; Ή τα όρη είναι εύκολα στη μετακίνηση; Ξέρω γω...Είναι ο Προφήτης πιο απαραίτητος ή ο Εσταυρωμένος; Χωρίς τον Εσταυρωμένο η Πίστη υφίσταται. Ο Εσταυρωμένος, εάν πιστεύεις, θα υπάρξει. Αν δεν είναι Αύριο, ίσως είναι σ' ένα Χρόνο, σ' έναν Αιώνα.

Ο Εσταυρωμένος χωρίς Προφήτη θα περνούσε απαρατήρητος, ίσως τόσο απαρατήρητος που να μην κατέληγε καν Εσταυρωμένος. Όσο για τον Πιστό ...εντάξει, αυτός κάτι θα έβρισκε στο Οποίο να πιστέψει. Οπωσδήποτε!

Ένιωσα πως ήμασταν πλεονέκτες όταν απορρίπταμε τη Σοβαροφάνεια και επιμέναμε σαν Μερακλήδες πως "Η Σοβαρότητα μετράει, όχι η Σοβαροφάνεια". Πολυτέλειες... τώρα που εξέλιπε τελείως η Σοβαρότητα, νιώθω πολύ έντονη την ανάγκη ύπαρξης τής Σοβαροφάνειας.