06 Δεκεμβρίου, 2012

Κενά στη μνήμη


Τα παιδιά κατέστρεψαν το μαγαζάκι μου, το 2008. Ευτυχώς οι κυβερνήσεις μετά βοήθησαν να ορθοποδήσει η επιχείρησή μου...



Κενά στη μνήμη

Καθένας από εμάς κάθεται τρεμουλιάρης
στην άκρη τού μονού κρεβατιού του
Σαν τα γερόντια στους οίκους ευγηρίας
καταλαμβάνουμε την τελευταία θέση μας επί γης
Υπάρχει κάποιος που δε βλέπει, άλλος  που δεν ακούει
άλλος που πάνω του κατουρεί
Ο διπλανός μου δεν καταλαβαίνει τίποτε πια
όλα τού φαίνονται ανεξήγητα καινούργια
λες και τα βλέπει για πρώτη φορά
Άδεια η μνήμη, ανημπόρια και μελαγχολία
Γερόντια που προσπαθούν να ξαναμάθουν
στράτα- στρατούλα να περπατούνε
Δρόμο ανηφορικό που έχουν μπροστά τους
όσοι προσπαθούν να θυμηθούν!
Πέφτουν στα γόνατα, χτυπάνε
γίνεται όλο και πιο δύσκολο να σηκωθούν