Έπειτα, όταν λιγότερο ελπίζεις
τη νύχτα, μέσα στις πόλεις
οι έγνοιες τής ημέρας όλης
αργά αποτραβιούνται
γυρνώντας σου την πλάτη
-
Ανοίγεις το παράθυρο
το στήθος σου ελεύθερο ανασαίνει
κι ο αέρας γίνεται πιό ελαφρύς
η νύχτα, ξέρεις, πάντα ήταν
η ώρα τής μικρής ανακωχής
-
Το αύριο θα είναι πάλι
ένας δρόμος περπατημένος
Εγώ εγνώρισα τούς δρόμους:
σε πάνε όλοι σ' ένα μονοπάτι
που κάνει το γύρο τού κόσμου.
οι έγνοιες τής ημέρας όλης
αργά αποτραβιούνται
γυρνώντας σου την πλάτη
-
Ανοίγεις το παράθυρο
το στήθος σου ελεύθερο ανασαίνει
κι ο αέρας γίνεται πιό ελαφρύς
η νύχτα, ξέρεις, πάντα ήταν
η ώρα τής μικρής ανακωχής
-
Το αύριο θα είναι πάλι
ένας δρόμος περπατημένος
Εγώ εγνώρισα τούς δρόμους:
σε πάνε όλοι σ' ένα μονοπάτι
που κάνει το γύρο τού κόσμου.