Τόσες αναμνήσεις από τόσα πρόσωπα κουβαλούσε, αν και άχρηστα ήταν φορτία. Ποιος είπε τούτο, ποιος σπουδαίο πρόβλημα έλυσε, ποιος πίσω έμεινε κλαμένος. Τίμιος δεν ήξερε αν ήταν, πάντως η σκέψη πως ήταν άτιμος τού φαινόταν μάλλον κωμική. Σημασία έχει πως αυτή η αμφιταλάντευσή του κράτησε μια ολόκληρη ζωή. Έτσι κατηγορία δεν υπήρξε, τού κατακυρώθηκε ως τίμια η ζωή και το περιεχόμενό της χύθηκε, κόκκινο σαν τις Νεβρομπιόν τις ενέσεις, με εκείνη τη χαρακτηριστική οσμή.