“Back on Monday”
Guy Burgess
Κάποια μέρα την άφησε να γεράσει ανενόχλητη, με την ησυχία της. Να τελειώνει τέλος πάντων μ' αυτή τη μίζερη ζωή που της είχε απομείνει...
Έβαλε σ' εφαρμογή τα σχέδιά του, τα γνωστά της κάθε απόδρασης:λίγες αποσκευές, πολλά χρήματα. Η συγκίνηση των τελευταίων στιγμών πάει με τον αποχαιρετισμό. Πλάι-πλάι πάνε αυτά. Και...αυτά . Α! Ναι ,ο τελευταίος ασπασμός.
”Επιστρέφω σε μιά βδομάδα”, της είπε…
Έκλεισε αργά την πόρτα πίσω του και γυρνώντας λίγο από 'δω, λίγο από 'κει πέρασαν έτσι επτά μήνες. Τελικά άρχισε να το σκέφτεται: Μήπως μπορούσε να γυρίσει τώρα;
Κάποτε, πράγματι,αποφάσισε να επιστρέψει νομίζοντας-ίσως και όντας σίγουρος-ότι θα την έβρισκε νεκρή πια. Χρόνια τώρα παράλυτη...ούτε που μιλούσε. Απλώς καταλάβαινε σκόρπιες λέξεις μέσα στις φράσεις και η αναπνοή της σταματούσε πότε-πότε για λεπτά ολόκληρα να φανταστείς! Οι σπουδαίοι γιατροί είχαν "δώσει" ξεκάθαρα έξι μήνες ζωής στη δύστυχη νέα γυναίκα...Πήγαινε στα σίγουρα.
Εν τούτοις την βρήκε στην ίδια ηλικία ,ίσως και σε καλύτερη κατάσταση από πλευράς πνευματικής διαύγειας αλλά και κινητικότητας ,καθισμένη σε μια καρέκλα κοντά στην πόρτα. Τον υποδέχθηκε μ' ένα χαμόγελο: "Επιτέλους ήρθες ! Τώρα που τελείωσαν όλ' αυτά."
Τόσο αμήχανα ένιωσε που κατάφερε μόνο να ψελλίσει:”Είδες; Σου το είχα πει πως θα γυρίσω”.
Kάθησε κοντά της, της έπιασε το χέρι και τη φίλησε στο μέτωπο. Κοίταξε έξω απ το παράθυρο και μετά ,γυρνώντας προς εκείνη ,της υποσχέθηκε πως αυτός δεν θα έφευγε ποτέ πιά. Μάλιστα προθυμοποιήθηκε ,μετά χαράς ,να τη βοηθήσει με τις δικές της αποσκευές και να φροντίσει όλες τις ανιαρές διαδικασίες της αναχώρησής της.