Στο τραπέζι ήμουν χαμηλότερα από όλους, ώσπου έβαλα πάνω στο κάθισμά μου ένα μαξιλάρι. Ξανακάθισα. Ααα, έτσι ένιωσα τόσο καλά που ήμουν σαν όλους τους άλλους. Πειρασμός νέος: ψηλότερα από τους άλλους γίνεται; Μα βέβαια...Έβαλα ένα δεύτερο μαξιλάρι, ήμουν ξεκάθαρα πιο ψηλά από τους άλλους. Κι ένιωσα τόσο πιο καλά! Θέλω ακόμα πιο ψηλά, να δείξω σ' αυτούς τους αλαζόνες ότι μπορώ να τους ταπεινώσω!
Μαξιλάρι πάνω σε μαξιλάρι...παράξενο ύψος αυτό που σου δίνουν τα μαξιλάρια. Πάνω στα έξι-εφτά μαξιλάρια παλάντζαρα κι έπεσα κάτω, στα χαμηλά τών χαμηλών. Μα δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το θέμα είναι: ποιο από όλα τα μαξιλάρια έφταιξε για το πέσιμό μου; Μοιάζανε όλα τόσο βολικά, όλα τόσο κατάλληλα γι' αυτό που τα χρησιμοποίησα.