Επένδυση

Μην πληρώνεις για να μαθαίνεις πολλά. Μάθαινε πώς να πληρώνεις λίγα.

Ante και ...

Βασικά δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις διάφορες κυριαρχούσες ομάδες και τον τρόπο που λειτουργούν. Η ύπαρξη τέτοιων ομάδων δεν εξυπηρετεί τούς στόχους τών μελών τους αλλά απλώς παίζει έναν πατερναλιστικό ρόλο. Προσφέρει δηλ. μια μέτρια αίσθηση διαφορετικότητας κάτω από την ομπρέλα μιάς μαζικότητας. Αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα από εκείνους που δυσκολεύονται να είναι "διαφορετικοί" χωρίς την επιβράβευση και συμπαράσταση άλλων. Είναι σαν τους τραγουδιστές που προτιμούν να συμμετέχουν σε χορωδία παρά να τραγουδούν σόλο.

Όλες οι ομάδες αυτού τού είδους, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο που ελλοχεύει στην αμφισβήτηση τής ανάγκης ύπαρξής τους, γίνονται επιθετικές απέναντι στο άτομο που θα τις χαρακτηρίσει ύποπτες ή ανακόλουθες. Νιώθουν, ολόκληρες ομάδες, να απειλούνται ακόμα κι από ένα μεμονωμένο άτομο που "σχεδιάζει" την ύπαρξή του σε κάποια απόσταση από σχηματισμούς.

Θρησκευόμενοι ή αναρχικοί, συντηρητικοί ή αριστεροί, φασίστες ή κομουνιστές, ψαράδες ή κυνόφιλοι, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: φοβούνται. Έχουν όλοι έναν εφιάλτη που συνήθως είναι προ τών πυλών (ante portas) και ποτέ στις πύλες (ad portas), έτσι...για να μην πανικοβάλλονται κιόλας τα μέλη.

Αυτά λοιπόν... είτε ο Αντίχριστος για τους θρησκόπληκτους, είτε ο Μεγάλος Αδελφός για τους προοδευτικούς είτε η απώλεια των αξιών τού Έθνους για τους εθνικιστές, είναι πάντα το ίδιο: μια ομιχλώδης προβολή τής συνισταμένης τών φοβιών τους που ίσως πέρασε στο συλλογικό ασυνείδητο.

Θυμίζει λιγάκι το άγχος τού νεόνυμφου. Πολύ αργά το σκέφτηκε; Όχι. Γι αυτούς ο Αννίβας θα είναι πάντα προ τών πυλών. Οι ομάδες τα βάζουν πάντα με ..."επικείμενους κινδύνους".

Πολύ αργά

Ό,τι λέγεται στο τέλος συνήθως δεν έχει νόημα ενώ, αν είχε ειπωθεί στην αρχή, ο ρόλος του θα ήταν καθοριστικός.