Στα μέρη μας δεν ξέρουμε να "χάνουμε" ανθρώπους
Φεύγει ο ένας και "ώ τι κρίμα! άφησε πίσω του κενό"
Ο άλλος "ήταν άχρηστος κι εψόφησε όπως τού πρέπει"
Φεύγει ο φρόνιμος και λένε "τι εχάρηκε το κορόιδο;"
Φτωχότερους μάς άφησε ο τελευταίος τών μεγάλων
Ο ηδονιστής, ο σπάταλος "σκόρπαγε τα λεφτά του"
Ο ενενηντάρης έφυγε, μα "ας ζούσε πέντε έτη ακόμη"
Κρίμας που τον εφάγανε, "ένας άντρακλας δυο μέτρα"
Και φεύγουνε...και φεύγουνε
Χωρίς όλοι αυτοί να ξέρουνε
Πίσω από την πλάτη τους τι λένε