04 Δεκεμβρίου, 2015

Το τέλος τού κάθε μαρτυρίου

Έριξαν Αυτόν στο χείριστο των καταγωγίων
όπου πλήρης απουσία ζώντων κυριαρχεί
μόνο σκιές γεννά των αναμνήσεων η ομίχλη
που μακάβρια τη νύχτα το νου σου νανουρίζει

Τα λίγα απομεινάρια του για ν' ανασύρουν
όταν μετά ενός έτους καιρόν επιστρέψαν
τον πλήρη αφανισμό του να βεβαιώσουν
προ αποτρόπαιου εκπλήξεως ευρεθήκαν

Αλίμονο! οι άνθρωποι λησμονούν πολλά
τις ευγενείς και ευσεβείς, τις θεόσταλτες
καθώς και τις ανόσιες αυτών προθέσεις
ξεχνούν πότε κάθε μαρτύριο φτάνει σ' ένα τέλος

Έτσι όταν αμέριμνοι στον ίδιον τόπον επήγαν
για να παραχώσουν εκεί και κάποιον άλλον
-κατά την ίδιαν τους την προσφιλή συνήθεια-
περίεργον ήταν το θέαμα που αντικρύσαν

Βρήκαν Αυτόν να περιδιαβαίνει σώος
το σκοτεινό τού μαρτυρίου του λίκνον
που με περίτεχνους κύκλους, ευθείες γραμμές
και αφοσίωση περισσήν είχε διακοσμήσει.