Πάτερ, ερχόμαστε στον κόσμο Σου χωρίς όπλο, χωρίς τάπερ...
Πόσες φορές θα μου πεις να παραδοθώ "στο όνομα τού νόμου", πριν αρχίσεις να μου ρίχνεις;
Καμία, μήπως;
Τα ίδια έκανες και με τον Κώλα που, όπως αποδείχτηκε, δεν είχε δεύτερο μεταξωτό βρακί να βάλει. Δεν το λέω εγώ, ο λαός το λέει.
Ξέρεις...Έχω ένα όνειρο (για σένα)...
Καθόσουν, λέει, στην καινούργια λεκάνη σου, ιταλικής κατασκευής και περίμενες το Ελληνικό θαύμα. Ξαφνικά, μέσα από την αποχέτευση, πετάχτηκε ένας μεγάλος ποντικός που προσέκρουσε στον Κώλα σου και πέρασε, λέει, ανάμεσα από τα πόδια σου.
Το μωρό τής Βασίλισσας δε βγαίνει. Ένα αστέρι (δεν) γεννιέται και αφήνει τους άλλους να περιμένουν. Εμείς βγήκαμε από Κώλα φαίνεται, παρόλα ταύτα ορμήσαμε στη ζωή με όρεξη, γρήγορα, τρέχοντας.
Θυμάμαι το μαιευτήρα που ξεγέννησε τη μάνα μου. Όταν γεννήθηκα, επέμενα να μην κλαίω κι έτσι δεν έπαιρνα τις πρώτες ανάσες. Για να κλάψω και να αρχίσω να αναπνέω, έφαγα μερικές δυνατές ξυλιές...στον Κώλα.