Δοκιμάζω να σε σηκώσω τραβώντας σε από τους ώμους, για να σε στήσω στο πάτωμα και να σε βάλω να μείνεις καθιστή ...Να βάλω λίγα μαξιλάρια στα πλάγια σου, να μην ξαναπέσεις. Έτσι όπως νιώθω, έτσι όπως σε βρήκα, με το κρύο που κάνει στο δωμάτιο με τα ανοιχτά παράθυρα, το σωστό θα ήταν να σε αποκαλώ "πεθαμένη". Δεν μου έρχεται όμως, είναι κυνικό και άκομψο. Κάτι κυνικό χωρίς να είναι όμως άκομψο θα το προτιμούσα. Να, ας πούμε, ας σε έλεγα "νεκρή" τον υπόλοιπο καιρό που θα περάσουμε μαζί, ε...Όχι. Πολύ κρύο. Ήμασταν φίλοι, θυμάσαι;
Καθώς σε στήνω καθιστή και συ δεν μένεις στην θέση σου, θα σε χαρακτήριζα "πτώμα", αν και θυμίζει μάθημα ανατομίας.Όχι, όχι...Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ειδοποιήσω την αστυνομία και δεν θα ήθελα να πω "Ελάτε παρακαλώ...βρήκα ένα πτώμα". Απαξιωτικό και αποστασιοποιημένο, ψυχρό.
Πόσες λέξεις πέρασαν από το μυαλό μου...Τόσες που απόκαμα. Κάθισα δίπλα σε μια ντάνα εφημερίδες που άφηνες μαζεμένες με διάφορες ειδήσεις:
"50000 ξένοι στην Ελλάδα απρόσκλητοι φέτος"
"Επίθεση από τις Βρυξέλλες όλη νύχτα..."
"Ο Σόρος πίσω από τις μετακινήσεις πληθυσμών..."
Εύρηκα! Αυτό ήταν το όνομά σου...όχι πτώμα, νεκρή, πεθαμένη. Αυτό ήταν: Σορός. Τι επιτυχία, τι επιβλητικό!
Καθώς σε στήνω καθιστή και συ δεν μένεις στην θέση σου, θα σε χαρακτήριζα "πτώμα", αν και θυμίζει μάθημα ανατομίας.Όχι, όχι...Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ειδοποιήσω την αστυνομία και δεν θα ήθελα να πω "Ελάτε παρακαλώ...βρήκα ένα πτώμα". Απαξιωτικό και αποστασιοποιημένο, ψυχρό.
Πόσες λέξεις πέρασαν από το μυαλό μου...Τόσες που απόκαμα. Κάθισα δίπλα σε μια ντάνα εφημερίδες που άφηνες μαζεμένες με διάφορες ειδήσεις:
"50000 ξένοι στην Ελλάδα απρόσκλητοι φέτος"
"Επίθεση από τις Βρυξέλλες όλη νύχτα..."
"Ο Σόρος πίσω από τις μετακινήσεις πληθυσμών..."
Εύρηκα! Αυτό ήταν το όνομά σου...όχι πτώμα, νεκρή, πεθαμένη. Αυτό ήταν: Σορός. Τι επιτυχία, τι επιβλητικό!