Χάσμα γενεών εν καιρώ κρίσεως

Ο γέρων ο σεβάσμιος και η γριούλα επίσης, που ξεσπαθώνουν με σοφία πολύτιμη σαράντα καρδινάλιων και θάρρος περισσό, ημίσεος καμικάζι...
Πόση ειρωνεία τους ταιριάζει! Είναι που είναι σχεδόν τελειωμένοι, κουτσαίνουν, δυσπνοούν, νάτοι, γκροτέσκο εστεμμένοι.

Κρατούνε σκήπτρο, ένα μασούρι κέρματα... είναι όλη η δύναμή των!
Από κάτω, οι νεότεροι, τεμενάδες κάνουν:
"Εν καιρώ κρίσεως, τούτα τα σάψαλα κατέχουσι τον πλούτον..."

Μετά τον μισεμόν των, όταν πλέον "φύγουν" τα γερόντια
Κόρες τού δρόμου, κίναιδοι κούροι
Κοπριά στους τάφους τους πετούν
Πτύουν απά στα πτώματά των