Το παίρνεις απόφαση πιά πως έφυγαν όλοι τους, όταν φωνάζεις τα ονόματά τους και δεν ακούς να απαντά πια κανείς. Ήταν να γίνει, σκέφτεσαι μετά. Ναι, αλλά και πάλι...τόσο βιαστικά; Πόσο βιαστικά!
Άρον άρον έφυγαν, όπως φεύγουμε εμείς όταν θέλουμε να προλάβουμε κάποια γιορτή στην οποία είμαστε προσκεκλημένοι. Μα ποιά γιορτή;...Υπάρχει γιορτή για τους νεκρούς; Αυτοί μου φαίνεται περισσότερο, πως όταν θα έρθει η ώρα τους, σάμπως να παρουσιάζονται, να κατατάσσονται, κρύα χαράματα σε μέρη δημόσια, κοινόχρηστα, αυτά που λέμε οτι είναι "της πολιτείας": πρόχειρα κατασκευασμένα, πρόχειρα καθαρισμένα, πρόχειρα και φτηνά διακοσμημένα. Σε μέρη όπου το κρύο και η αίσθηση πως είσαι ένας ξένος, σε κάνουν να θέλεις να πλησιάσεις κάποιον άλλον που είναι το ίδιο ξένος με σένα.
Δειλά-δειλά, λοιπόν -στο υπέδαφος εκτάσεων γεμάτων από σταυρούς και μαρμάρινες πλάκες- οι νεκροί εγκαινιάζουν ανά δυο, ανά τρεις ή και περισσότεροι, αιώνιες φιλίες.
Άρον άρον έφυγαν, όπως φεύγουμε εμείς όταν θέλουμε να προλάβουμε κάποια γιορτή στην οποία είμαστε προσκεκλημένοι. Μα ποιά γιορτή;...Υπάρχει γιορτή για τους νεκρούς; Αυτοί μου φαίνεται περισσότερο, πως όταν θα έρθει η ώρα τους, σάμπως να παρουσιάζονται, να κατατάσσονται, κρύα χαράματα σε μέρη δημόσια, κοινόχρηστα, αυτά που λέμε οτι είναι "της πολιτείας": πρόχειρα κατασκευασμένα, πρόχειρα καθαρισμένα, πρόχειρα και φτηνά διακοσμημένα. Σε μέρη όπου το κρύο και η αίσθηση πως είσαι ένας ξένος, σε κάνουν να θέλεις να πλησιάσεις κάποιον άλλον που είναι το ίδιο ξένος με σένα.
Δειλά-δειλά, λοιπόν -στο υπέδαφος εκτάσεων γεμάτων από σταυρούς και μαρμάρινες πλάκες- οι νεκροί εγκαινιάζουν ανά δυο, ανά τρεις ή και περισσότεροι, αιώνιες φιλίες.