Εγώ ξέρω έναν κήπο
που δεν γνωρίζει κανένας
μια φωλιά βελουδένια
κάτω από τυρκουάζ ουρανό
Από την Maristella τού Pietri.
Κι αυτά δεν είναι θέμα "μου αρέσουν" ή "δε γουστάρω". Κάποιος έλεγε "Δεν τον μπορώ το Βέγγο...μου προκαλεί άγχος, έτσι που κινείται συνέχεια!". Και ποιος σου είπε, ρε φίλε, ότι η Τέχνη νοιάζεται αν εσύ είσαι στουρνάρι και αγχώνεσαι ή βαριέσαι εκεί που τα πάντα είναι αρμονία, ηρεμία και γαλήνη. Αλήθεια, από πότε βάλαμε τον καθένα, μ' ένα "έτσι γουστάρω κι έτσι τη βρίσκω", κριτή τής Τέχνης;;; Δικτατορικό να επιβάλλουμε την τέχνη, ε; Μήπως πρέπει να ψηφίζουμε και την Τέχνη; Αξίζει τόσο το γούστο τού καθενός, με την αμφίβολη παιδεία; Δεν μιλάμε για πολιτική εδώ!!!