Συνήθεια μού έγινε η φυγή
ο τρόπος μου να ζω ανάμεσα στον κόσμο
μοιάζει με τίναγμα πουλιού από κλαδί
που ξαφνικά το κούνησε ο αέρας
Από τα πάντα σκιάζομαι:
τις σκιές τών φύλλων που με κρύβουν
ένα παιγνίδισμα αχτίνας από φως
έναν καρπό που πέφτει από το δέντρο
Όλα αυτά
σ' άλλο κρησφύγετο με στέλνουν
Μέχρι ν' αλλάξω καταφύγιο
γρήγορα χτυπά η καρδιά μου
καθώς αδέξια πετώ
πάνω από πλήθη που φωνάζουν
ουρλιαχτά από σίδερο
που μ' έχουν βάλει στόχο