29 Ιανουαρίου, 2018

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Θα ήθελα να πίστευα, αν όχι να 'μουν σίγουρος πως ο χρόνος στις πολιτείες, έστω και για λίγη ώρα, θα γύριζε πίσω και θα προσγειωνόμουν μία τών ημερών σε ένα τυχαίο αεροδρόμιο. Βαλίτσες ανοιχτές, όχι μηχανήματα και ανιχνευτές μετάλλων... Μόνο έρευνα από εκείνες που σου χαλούσαν τις βαλίτσες και βιαστικά μάζευες τα πουκάμισα και τα εσώρουχα που είχαν πέσει στο πάτωμα. Σε λίγη ώρα βρισκόσουν σε ένα ταξί που σε οδηγεί στο ξενοδοχείο. Η ρεσεψιόν που ήταν υποδοχή, με μεσόκοπους ρεσεψιονίστ...μιλούσαν 4-5 γλώσσες και ήξεραν τι θέλει ο ξένος που έρχεται από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Γαλλία...

- Πότε θα φύγετε; Πού μένετε; ΤΚ τής πόλης σας; Μην καπνίσετε στο δωμάτιο. Αφήστε μας ένα τηλέφωνό σας και e-mail address.

- Δεν έχει e-mail ακόμα ούτε καν ίντερνετ δεν έχει εφευρεθεί. Τι να την κάνεις την πόλη μου, είναι ένα επήνειο που μάλλον δεν γνωρίζεις καν. Και... τι άλλο; Α, πότε θα φύγω...Ακόμα δεν έφτασα ...πού θελεις να ξέρω;