Η Αριστερά στην Ελλάδα είναι συμπαθής και αστεία...Κατ' αρχή όποιος θέλει αυτοχαρακτηρίζεται Αριστερά. Από το σημείο αυτό οικειοποιείται όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες (από τους Γερμανούς, από τους Ιταλούς και Άγγλους, τη χούντα έως και αυτούς εναντίον τών Περσών).
Επόμενο βήμα: οικειοποίηση προσώπων και συμβόλων παγκοσμίως (Τσε, Μάο). Τώρα η σχέση μεταξύ Τσε και ενός Δημοτικού συμβούλου τής Άρτας λ.χ. είναι συζητήσιμη (όπως "είμαι Ολυμπιακός" και "είμαι ο Ολυμπιακός" και "μού αρέσει το κόκκινο").
Ο Αριστερός απεχθάνεται την αστυνομία αλλά στην ανάγκη καλεί την αστυνομία να τον προστατέψει από τις ίδιες του τις επιλογές (μετανάστες, νεαροί που τα σπάνε, αναρχοαυτόνομοι και υπόλοιποι εξεγερμένοι). Αυτά και άλλα ... που, ίσως, μπορείς να τα αναπτύξεις κι άλλο.
Μετά έρχονται οι αριστεροί φόβοι. Αυτοί οι παραβατικοί, οι ναζιστές εναντίον τών οποίων πολεμήσαμε (πότε;), βρήκαν τώρα άλλα τερτίπια: πιστεύουν πως καταλύεται η δημοκρατία και παρακινούμενοι από το άρθρο 120 μάς κοπανάνε. Κι εμείς όμως, με βάση το ίδιο άρθρο, πιστεύουμε πως εκείνοι καταλύουν το δημοκρατικό πολίτευμα και θα τους κοπανήσουμε.
Μού λέει, σήμερα, ο φίλος μου ο Δημήτρης (πολύχρονος): "Έτσι έγινε και στη Γερμανία... άρχισαν τέτοιες φασιστικές συμπεριφορές και φτάσαμε στον Χίτλερ!" - Μορφωμένος άνθρωπος...Φτού σου ρε Δημήτρη, ξέρεις τι έπαθα;
Μπήκα σε ένα ντελίριο με τη "δημοκρατία τής Χαϊδάρης", είδα την Ελλάδα να γιγαντώνεται απειλητικά, να εξελίσσεται σε Ευρωπαϊκή υπερδύναμη, υπό την ηγεμονία ενός πανίσχυρου φύρερ και τελικά να προχωρεί σε ένα ματοκύλισμα, και πέντε-έξι ολοκαυτώματα, μισή ντουζίνα γενοκτονίες και ...ύστερα από πενήντα χρόνια μια Ευρώπη στα τέσσερα να παρακαλάει για οικονομική βοήθεια.
Δημητράκη ... μήπως κρύβεις ΕΣΥ μέσα ΣΟΥ έναν επίδοξο φύρερ;
Eικόνα από το ντελίριο στο οποίο "μπήκα". Σαλόν Κίττυ ...και στο Χαϊδάρι!