Πρόβλημα παντού!

Τι ακαταστασία! Ούτε γιορτή τής Δημοκρατίας φέτο! Είχαμε κι εμείς μια μέρα Ανάτασης...πάει κι αυτή. Τα συνδικάτα κλείνουν την Ακρόπολη λόγω ζέστης... έρχεται ο άλλος από μακριά και βρίσκει κλειστά τα πάντα! Χλωμοί υπουργοί, αφράτοι υπερ-υπουργοί ή υπο-υπερ-υπουργοί τρέχουν πανικόβλητοι και διαγιγνώσκουν προβλήματα παντού. Γνωστά προβλήματα αλλά τώρα ..."ανακαλύπτονται".


"Πο-πο τι γίνεται στην Κυψέλη...δεν μπορείς να περπατήσεις εκεί! Η κατάσταση είναι χειρότερη από ό,τι φανταζόμουν έως σήμερα!", είπε ένας από τους σημερινούς υπουργούς.


Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος (υπουργός!) κυβερνά με τη φαντασία και τη διαίσθηση.


Μουσάτοι συνδικάλες, φαντασιοτροφοδοτούμενοι υπουργοί...και μέσα σ' όλα αυτά: ασόβαροι πολίτες που ασχολούνται μπας και κάποιος είναι δεξιός ή, μάλλον, μήπως και κάποιος δεν είναι τού κοπαδιού...


ΦΩΤΌ: Τρύπα η κατάσταση. 

Ηλίθιες ερωτήσεις

Μού έστειλε ακόμη ένα e-mail -θα είναι το 10ο ή το 11ο- η γνωστή αναγνώστρια του μπλογκ, όπου ρωτούσε σαν εντελώς ηλιθία:

> Τι είναι πάλι αυτή η λεζάντα που έβαλες στη φωτό τού μακαρίτη Γρηγορόπουλου; Και τι θα πει "Ένα Ελληνικό Έγκλημα";

Μετά από αυτό επικοινώνησα μαζί της. Τηλεφωνικά, με skype, με msn για μια ...ανθρώπινη επικοινωνία.

> Μα είναι ο τίτλος ενός ντοκυμαντέρ για τη δολοφονία τού Παζολίνι που έχει τίτλο "un delitto italiano". Συγνώμη...μα τον γνωρίζεις τον Παζολίνι, ελπίζω.

> Ένας που ήταν αδελφή-σκηνοθέτης; Και τι σχέση έχει ο Παζλολύνει με τον Αλέξη;

> Αλέξανδρο, όχι Αλέξη...Αλέξης είναι ο πινόκιο, ο ακατονόμαστος που έβγαλε στη γύρα το μαστρο-Τζεπέττο.
Άλλο λέω εγώ: οι δυο φόνοι είχαν δυο-τρία κοινά σημεία. Δίχασαν την κοινή γνώμη και οι δύο. Πολλοί είπαν για τον Πάζο "Μα αξίζει τον κόπο να παιδευόμαστε τόσο (ανακριτικά-δικαστικά)...πόσοι πούσστηδες τελειώνουν έτσι, αφού τα θέλει ο κώλος τους!"

Από την άλλη, στην Ελλάδα το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά πολλές φορές: "Ας πρόσεχε το κωλόπαιδο...τι γύρευε εκεί εκείνη την ώρα;" Πιο πολύ κατηγορήθηκε ο Αλέξανδρος παρά ο δολοφόνος του. Κι από τον σιχαμερό μικροαστό κι από τον εξίσου σιχαμερό αριστερό. "Τώρα ό,τι έγινε έγινε...στο κάτω κάτω πλουσιόπαιδο ήταν, δεν ήταν γραμμένο στη κνε ή στο σύριζα..."

Το άλλο ήταν η κωλυσιεργία με βασικό πρωταγωνιστή τον γνωστό δικηγόρο κ.λπ. Αυτός τη δουλειά του έκανε. Ο λαουτζίκος είναι που απογοητεύει...ο Λαουτζίκος, τι εύηχο όνομα για τον πολτό αυτόν!
Τι εύηχα που έβηχαν! Άκου Λαουτζίκο!

Ρε πάπια, κλιντ -πώς σκατά σε λένε- τι τα θες τώρα πάλι και τα ψάχνεις; Δεν είχες κάτι άλλο να γράψεις;;; Ρωτάω εγώ ο ίδιος...

Έχω, έχω...αλλά ρε Λαουτζίκοι, μάθετε να βλέπετε τα πράγματα σε μια ακολουθία, σε μια συνέχεια: Λέμε σήμερα για "το αυγό τού φιδιού", τη χρυσή αυγή: καλέ πού βρέθηκαν τόσοι;!
Και είναι άσχετα μεταξύ τους αυτά, εεε; Και η κρίση και οι Κροίσοι  είναι άσχετοι , εεε;;; Οικονομικά είναι αυτά, εεε; Λόντον σκουλ οβ εκονόμικς... Κρίση αξιών...Έπεσε η αξία τής ζωής. Στην περίπτωση εκείνη πτώχευσε ο Έλληνας από κριτική ικανότητα, από ανθρωπιά, από λύπηση έστω...κι από σεβασμό προς τη ζωή (και 3 να σκοτώνονταν, σιγά τα ωά - θα ήταν αρκετό να τριπλασιάσουμε τα ίδια "επιχειρήματα", κρατώντας τον ίδιο συνήγορο υπεράσπισης).

Τέλος πάντων...βαρέθηκα να λέω ποια είναι η Σημειολογία τού περιστατικού. Όποιος θέλει το αντιλαμβάνεται σαν την αρχή μιας προδιαγεγραμμένης κατρακύλας...όποιος θέλει ας το εξηγήσει με τον ανάδρομο Ερμή.

Αρκεί να μην λαμβάνω πια e-mails με ηλίθιες ερωτήσεις.