Τοίς εκατό

Εκείνο το "όλοι σε αγαπούμε" και το "νοιαζόμαστε για σένα", "να προσέχεις", με νανούριζαν γαλήνια και ένιωθα σαν στην κούνια μου καθώς έφτανα πολύ κοντά στο να τα πιστέψω και να παραδοθώ σε αυτά. Έμοιαζε με αυτές τις δημοσκοπήσεις που προέβλεπαν αόριστα αλλά σίγουρα πως:
1."θα νικήσουμε": πολύ-τοίς-εκατό,
2."θα τούς τσακίσουμε": πάρα-πολύ-τοίς- εκατό
3."θα τούς υποστούμε κι άλλο λίγο": ε και;-τοίς-εκατό
4."Δ.Ξ./Δ.Α.": ξέρω-μα-δε-λέω-τοίς-εκατό

Το "ε καί;" είναι η απάθεια...η απάθεια η Σωκρατική. Σχηματίζω φράσεις συνδέοντας
δημοφιλείς λέξεις και βάζοντας εδώ και εκεί ένα βαθυστόχαστο "ααα...", σαν γκάρισμα
γερασμένου γαϊδάρου που πλάγιασε στον στάβλο, και περιμένει. Έρχονται οι νέοι με
απορίες και ερωτηματικά:
Ποιός ήταν ο Μπαλογιάννης; Λέγε, ρε...τι ξέρεις και από πού το ξέρεις; Και ο Μιζέριας
ποιός ήταν; Τι ξέρεις και από πού το ξέρεις; Τι σού μάθανε γερογάιδαρε; Ποιός ήταν ο δάσκαλός
σου;
Η μορφή τού γάιδαρου προκαλεί οίκτο. Γλιτώνει πολύ ξύλο.