10 Ιουνίου, 2010

Torna a Surriento

Προφάσεις εν αμαρτίαις

Κάνουν λάθος αυτοί που νομίζουν ότι είναι εύκολο να αναγνωρίσεις τον φασίστα, τον ρατσιστή, τον φαλλοκράτη...
Γιατί;

Απλό είναι. Ο φασίστας δεν θα έρθει να σού συστηθεί ως φασίστας, ούτε ο ρατσιστής θα έχει γραμμένο πάνω στην ταυτότητά του "ρατσιστής".  Ο φαλλοκράτης δε θα έχει στο μπρελόκ του καμία φωτογραφία τού πουλιού του.

Η γλώσσα που μιλάει καθένας τους σε ξεγελάει: ο φασίστας χρησιμοποιώντας τις λέξεις-κλειδιά "δημοκρατία", "ελευθερία", "δικαιοσύνη", θα καταφέρει ίσως να σε πείσει πως δεν είναι φασίστας. Ο ρατσιστής, με διάφορα τερτίπια τού τύπου "δεν είμαι ρατσιστής, αλλά οι ξένοι φέραν την εγκληματικότητα", "δεν έχω τίποτα εναντίον των πούστηδων αρκει να μην είναι προκλητικοί", ίσως να σε πείσει πως δεν είναι ρατσιστής. Ο φαλλοκράτης λέγοντας "είμαστε ίσοι με τις γυναίκες", ίσως σού κερδίσει την ανοχή.

Θα παραμείνουν όμως, στην πράξη, όλοι τους, αυτό που είναι: ένας φασίστας, ένας ρατσιστής, ένας φαλλοκράτης...
Αργά ή γρήγορα, θα φανεί το "ποιός-είναι-τι". Γι αυτό και θα ψάξουν άλλα καμουφλάζ, πιό σοφιστικέ.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία επιχειρημάτων, όταν οι πρώτες μασκες πέσουν.
Έτσι, θα ακούσεις τον φασίστα (που όμως θέλει να φοράει το μανδύα τού επαναστάτη) να σού λέει πως οι ταραχές δίνουν αφορμές για σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα, πως οι συνθήκες δεν είναι ώριμες για την επανάσταση, πως την πληρώνουν κι αυτοί που δεν φταίνε με τις πρακτικές μερικών θερμόαιμων κ.λπ.

Και λένε, λένε...για να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα. Αυτοί ξέρουν, είναι μάστορες τού παιχνιδιού "προφάσεις εν αμαρτίαις".

Προσωπικά, τούς φτύνω στο δεξί μάτι κι ελπίζω να συνεχίσουν την ίδια τακτική της μεγαλοπρεπούς μιζέριας ούτως ώστε να συνεχίσει και το μαρτύριό τους και να έχουν ένα γελοίο τέλος: σχοινοβάτες ανάμεσα στο ΤΙ ΕΙΝΑΙ και στο ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ, κάποτε θα πέσουν...ευχόμενοι κατά την πτώση τους να μην υπάρχει δίχτυ πάνω από το έδαφος.

Όσο υπάρχουν ..."άνθρωποι".

 Από  ΕΘΝΟΣ on line:

"Μία ακόμη μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση, αυτήν τη φορά στον τεχνικό σύμβουλο της οικογένειας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, Συμεών Μεσογίτη, υπέβαλε ο συνήγορος υπεράσπισης του Επαμεινώνδα Κορκονέα, Αλέξης Κούγιας, στη διάρκεια της δίκης για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, που συνεχίστηκε και χθες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας."

Κάπως έτσι...



Η πορεία μου στο διαδίκτυο άρχισε με την ..."ΠΟΡΕΙΑ"- ένα ποίημά μου. Ήταν μια δύσκολη πορεία: άρχισαν αμέσως οι ...ανοιχτόμυαλοι να πιστεύουν πως κάποιος άρχισε να τους βρίζει, άρχισαν να παρανοούν, πίστεψαν πως κάποιος τούς προσέβαλε, κάποιος τούς διέταζε, κάποιος κυριολεκτούσε.
Κάτι τόσο παράλογο έκαναν, όσο παράλογο θα ήταν κάποιος να διαβάσει σ' ένα ποίημα το στίχο "κόβω τις φλέβες μου απόψε με ξουράφι" και να σπεύσει να καλέσει το 166 ή να καλέσει όλους τους γνωστούς του αιμοδότες...

Αισθάνομαι την ανάγκη να το παρουσιάσω πάλι απόψε εκείνο το ποίημα. Έτσι, λοιπόν, άρχισε η πορεία μου:



       Η Πορεία

Συνταχθείτε πίσω μου
Ηλίθιοι όλων των εποχών
Και όλων των ρευμάτων
Πλανημένοι των ιδεών
Νόθοι απόγονοι των ειδών
Έκθετοι και παρατημένοι
Στα κατώφλια των πορνείων
Μονόφθαλμοι και αόμματοι
Βαρήκοοι και κουφοί
Με τα βιβλία σας οι μεν
Και οι δε τις μουσικές σας
Γιατί εδιάλεξα εσάς
Να οδηγήσω με σιγουριά
Στο τέλειο σκοτάδι
Και την απόλυτη σιωπή
Στον τελικό προορισμό σας
Στη Γη της Επαγγελίας
Και τόπο αφανισμού σας
Βαθιά στη χαράδρα των Μαριαννών
Όσους από σάς επιζήσουν
Της Σκύλλας,της Χαρύβδεως
Και της Σφιγγός
Θα μπορούσα να είμαι το κέντρο τού σύμπαντος αλλά τότε πάλι, στην περιφέρεια, θα έμενε το απόλυτο κενό.