Κάποια στιγμή τον πλησίασε ο Χάρος και τον ρώτησε δειλά-δειλά άν γινόταν να πάρει αυτόν μαζί του. Κάποιον έπρεπε να πάρει αλλά όλοι έβρισκαν κάποια δικαιολογία: ο ένας είχε παιδιά μικρά και έπρεπε να τα μεγαλώσει, ο άλλος είχε μεγάλα παιδιά και έπρεπε να τα παντρέψει, ο άλλος ήθελε λίγο πρώτα να χαρεί τη σύνταξή του. Εεε...
Ο άνθρωπός μας τού απαντά αρνητικά και ύστερα προσθέτει:
-Μα έτσι μου ζητάς να πάψω να υπάρχω από τη μια στιγμή στην άλλη; Πόση στενοχώρια για τους δικούς μου...στενοχώρια αιφνίδια!
-Αν είναι γι' αυτό, το κανονίζουμε. Τους προετοιμάζουμε τρόπον τινά. Καμιά φορά, όταν προετοιμάζεις τον κόσμο, εκείνος νιώθει αυτό το "μια ψυχή που είναι να βγει...". Κατάλαβες;
-Δεν παύει να είναι μια μεγάλη στενοχώρια. Μην το βλέπεις σαν να είσαι πλανόδιος πωλητής και απλώς μου πλασάρεις κάτι να το πάρω εγώ και αν δεν το θέλω δε χάθηκε ο κόσμος!
-Πιο απλό είναι αυτό που σου "πουλάω" εγώ γιατί έτσι κι αλλιώς θα το αποκτήσεις. Το τέλος όλων μας, εμού συμπεριλαμβανομένου, είναι κάτι αναπόφευκτο κι απρόβλεπτο. Μου μιλάς τώρα σαν να πρόκειται να επισπεύσω το τέλος σου κατά τριάντα χρόνια ενώ ίσως καθόμαστε και συζητάμε για κάτι που είναι να γίνει σε ένα 24ωρο...
-Όλοι έτσι λένε, ε; "Γιατί πριν την ώρα μου; Γιατί εμένα;"
-Έτσι λένε όλοι. Αναγκάζομαι να σκαρφιστώ κάθε τόσο νέες προσφορές -"πακέτα" τα λέω εγώ- για να κάνω τη δουλειά μου. Να ήξερες τι έχω, ως τώρα, φανταστεί! Η τελευταία προσφορά είναι η υπόσχεση πως θα μπορέσεις να επικοινωνείς με φίλους και γνωστούς, οι οποίοι θα είναι πολύ μα πολύ περίεργοι να μάθουν πώς τα περνάς.
-Θα μου κάνουν όλοι ερωτήσεις για να μάθουν από μένα τι γίνεται στο υπερπέραν;
-Ναι. Εκτός από τους δημοσιογράφους. Εκεί δε θα "φαίνεσαι". Τέτοια προσφορά ποτέ δεν κάνω σε δημοσιογράφους και πολιτικούς!
-Όχι, εντάξει. Δε με νοιάζουν αυτοί. Η οικογένειά μου, κάτι φιλαράκια και...
-Και...; Πες το κι έγινε!
-Να, η απέναντί μου κυρία, που καιρό τώρα πολιορκώ...Αυτή πρώτα από όλους θέλω για μένα πάση θυσία να ενδιαφερθεί, να τής φανώ επιτέλους ενδιαφέρων!
Ο Χάρος, λένε, είναι βιαστικός και μόλις πετύχει μια αρχική συμφωνία μαζί σου, την εκτελεί επί τόπου...κι αυτήν κι εσένα. Πριν προλάβεις να αρχίσεις να ρωτάς για "ετούτο και εκείνο" τής θλιβερής διαδικασίας.
Ο άνθρωπός μας τού απαντά αρνητικά και ύστερα προσθέτει:
-Μα έτσι μου ζητάς να πάψω να υπάρχω από τη μια στιγμή στην άλλη; Πόση στενοχώρια για τους δικούς μου...στενοχώρια αιφνίδια!
-Αν είναι γι' αυτό, το κανονίζουμε. Τους προετοιμάζουμε τρόπον τινά. Καμιά φορά, όταν προετοιμάζεις τον κόσμο, εκείνος νιώθει αυτό το "μια ψυχή που είναι να βγει...". Κατάλαβες;
-Δεν παύει να είναι μια μεγάλη στενοχώρια. Μην το βλέπεις σαν να είσαι πλανόδιος πωλητής και απλώς μου πλασάρεις κάτι να το πάρω εγώ και αν δεν το θέλω δε χάθηκε ο κόσμος!
-Πιο απλό είναι αυτό που σου "πουλάω" εγώ γιατί έτσι κι αλλιώς θα το αποκτήσεις. Το τέλος όλων μας, εμού συμπεριλαμβανομένου, είναι κάτι αναπόφευκτο κι απρόβλεπτο. Μου μιλάς τώρα σαν να πρόκειται να επισπεύσω το τέλος σου κατά τριάντα χρόνια ενώ ίσως καθόμαστε και συζητάμε για κάτι που είναι να γίνει σε ένα 24ωρο...
-Όλοι έτσι λένε, ε; "Γιατί πριν την ώρα μου; Γιατί εμένα;"
-Έτσι λένε όλοι. Αναγκάζομαι να σκαρφιστώ κάθε τόσο νέες προσφορές -"πακέτα" τα λέω εγώ- για να κάνω τη δουλειά μου. Να ήξερες τι έχω, ως τώρα, φανταστεί! Η τελευταία προσφορά είναι η υπόσχεση πως θα μπορέσεις να επικοινωνείς με φίλους και γνωστούς, οι οποίοι θα είναι πολύ μα πολύ περίεργοι να μάθουν πώς τα περνάς.
-Θα μου κάνουν όλοι ερωτήσεις για να μάθουν από μένα τι γίνεται στο υπερπέραν;
-Ναι. Εκτός από τους δημοσιογράφους. Εκεί δε θα "φαίνεσαι". Τέτοια προσφορά ποτέ δεν κάνω σε δημοσιογράφους και πολιτικούς!
-Όχι, εντάξει. Δε με νοιάζουν αυτοί. Η οικογένειά μου, κάτι φιλαράκια και...
-Και...; Πες το κι έγινε!
-Να, η απέναντί μου κυρία, που καιρό τώρα πολιορκώ...Αυτή πρώτα από όλους θέλω για μένα πάση θυσία να ενδιαφερθεί, να τής φανώ επιτέλους ενδιαφέρων!
Ο Χάρος, λένε, είναι βιαστικός και μόλις πετύχει μια αρχική συμφωνία μαζί σου, την εκτελεί επί τόπου...κι αυτήν κι εσένα. Πριν προλάβεις να αρχίσεις να ρωτάς για "ετούτο και εκείνο" τής θλιβερής διαδικασίας.