27 Μαΐου, 2016

Άλλη ζωή

Ήταν κάποιος και ζούσε στην ίδια γειτονιά με κάποιον άλλον. Και οι σχέσεις τών δυο ήταν όλο έριδες, ένα μίσος τελικά, που όμως οι δύο δεν άφηναν να "βγαίνει προς τα έξω". Οι γύρω τους παρόλα ταύτα περίμεναν ανά πάσα στιγμή να αρπαχτούν οι δυό τους, ευκαιρίας δοθείσης.
Κι όμως τίποτα. Ποτέ τίποτα, έως τη μέρα που ο ένας από τους δύο απεβίωσε. Δειλά δειλά τότε ο άλλος που είχε απομείνει, άρχισε καθημερινά να βρίζει αναφανδόν χυδαία τον άλλον.
Ο περίγυρος άρχισε πάλι να ασχολείται με αυτό το μίσος. Λες και τώρα που δεν ανήκαν στον ίδιο κόσμο, είχε φουντώσει ο πόλεμος.
Κάποτε πέθανε και ο δεύτερος, έχοντας διατηρήσει άσβεστο το μίσος για τον πρώτο μέχρι το τέλος.
"Άν υπάρχει άλλη ζωή και συναντηθούν οι δυό τους, στοιχηματίζω πως εις τους αιώνας τών αιώνων δε θα σταματήσουν να κατασπαράζονται. Αν συναντηθούν, βέβαια...". Όλοι έκαναν αυτή τη μαντεψιά...
Και υπήρχε άλλη ζωή (αποδείχτηκε πως αυτή που ζούμε δεν είναι παρά ένα προσχέδιο, μια προσομοίωση τής άλλης) και οι δυό τους συναντήθηκαν πολύ σύντομα στους ουρανούς. Μόνο που δεν ασχολήθηκαν ο ένας με τον άλλον περισσότερο από όσο ασχολιόντουσαν, ούτε βέβαια αλληλοκατασπαράχτηκαν. Την ίδια στάση τήρησαν ο ένας απέναντι στον άλλον, αποδεικνύοντας πως δεν αλλάζει χαρακτήρα και συνήθειες ο άνθρωπος, ακόμα κι όταν περάσει σε άλλη ζωή.