Δεν γίνονταν αλλιώς, ξέρουν να λένε οι γνώστες. Για κείνους ο χρόνος κυλά πολύ αργά κι όλα μπορούν να γίνουν όπως ήταν, μέσα σε λίγες μέρες, μήνες, χρόνια. Εμάς, τους υπολοίπους, μας ορίζουν τα σύνορα κάθε μέρας. Μια μόνο μέρα μπορεί να είναι όλο το υπόλοιπο τού χρόνου που μας μένει.
Μονάχα οι γέφυρες τής νύχτας μας ενώνουν, μάς αφήνουν να συναντηθούμε σαν σμήνη ερωδιών παραταγμένων, που φουσκώνουν τα στήθη τους και ετοιμάζονται για πτήση. Το πέταγμα είναι η διαφυγή, το πέταγμα είναι όνειρο, είναι και νοσταλγία. Είναι και υπόσχεση πως θα επιστρέψουμε πιο σοφοί. Γνώστες κι εμείς θα διαλαλούμε πως αλλιώτικα δεν γίνονταν, δες όμως με δέος το αύριο πώς όλα θα τα αλλάξει.