07 Μαρτίου, 2018

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ

Έβαλα λίγο μαύρο στο μουστάκι και το μπουφάν με την κουκούλα μού έπεσε πάνω στα μάτια
Και βγήκα, σπίτι να σού βρώ, να μην κάθεσαι με αυτό το κρύο στο κασελάκι σαν εντοιχισμένος
Προχωρώντας μέσα στα χιόνια σκεφτόμουνα πόσο όμορφα ήταν στο Άσυλο τις μέρες που είχε χιονίσει
Ταίριαζαν χαρούμενα το Άσυλο με το Κοιμητήριο...Θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι περιφραγμένα και τα δύο από τον ίδιο τοίχο
Ζούμε μαζί, δεν ζει κανείς. Μόνο τα βήματά του ακούει κανείς και κοιτάει δεξιά-αριστερά
Έψαχνα λοιπόν ένα σπίτι να σου βρω, λοιπόν. Ρώτησα. Μού είπαν πως κατά τον Απρίλη θα έχουν κάποιες "ευκαιρίες"... Εφτά χιλιάδες θα ζητήσουν λέει. Στο τμήμα 37 κοντά στον τοίχο, λέει
Και όπως αγκομαχούσα, φορώντας το βαρύ μπουφάν μου που είχε βαρύνει κι άλλο από το χιόνι, πέρασα και από το κασελάκι έκεί που είσαι σαν εντοιχισμένος

Ξέρεις τι σκέφτηκα, μωρέ; Χωρίς να θέλω τίποτε να πώ...Σταματώ το ψάξιμο πιά. Καλά σε νιώθω εκεί που είσαι διπλωμένος, λίγο στενάχωρα, στο κασελάκι.